minireview #31
Blog Boekrecensies

Minireview #31 maart

Het is weer tijd voor een nieuwe minireview. Met een selectie van zes boeken die ik deze maand las. Omdat van alle boeken die ik lees een volledige review schrijven niet haalbaar is, deel ik maandelijkse een minireview van een aantal boeken. Ik las boeken in verschillende genres en deel met je de boeken die er voor mij het meeste uitsprongen. Benieuwd welke? Je leest het hier.

1. Hartverwarmende winter (Hope’s Crossing #6) –  RaeAnne Thayne

Waardering: 4 uit 5.

Het verhaal:

Dylan Caine wilde gewoon een biertje drinken. Hij was zéker niet van plan om zich in een kroeggevecht te storten – alsof hij als Afghanistanveteraan zijn buik niet vol heeft van gevechten! En al helemaal niet om in de bres te springen voor die verwaande Genevieve Beaumont, de dochter van de burgemeester. Hoe kan het dan dat hij zich zo heeft laten meeslepen? Zodat hij nu in een politiewagen zit, op weg naar het bureau, vastgeketend aan Genevieve…

Oké, dat akkefietje in de kroeg was niet echt handig. Genevieve geeft het toe. Haar taakstraf is op zich best te doen: kerstbomen versieren in de vakantiehuisjes van veteranencentrum A Warrior’s Hope. Ware het niet dat ze daarbij moet samenwerken met Dylan, die haar duidelijk als een verwend prinsesje ziet. Terwijl zij hem op een of andere manier juist onweerstaanbaar sexy vindt! Maar wacht eens… bestaat er niet zoiets als de magie van Kerstmis?

Hoe ik het boek vond:

Heerlijk, een kerstverhaal lezen in maart, haha. Nog nooit gedaan, maar omdat het een vervolgdeel is in de serie waar ik in aan het lezen ben, had ik geen zin om het boek te bewaren tot december. En gelukkig maar, want ondanks dat de beide hoofdpersonen ver van mij af staan (een oorlogsveteraan en een verwaande burgemeestersdochter) vond ik het een erg leuk boek. Beide personages zijn aandoenlijk en grappig in hun nukkig- en/of verwaandheid, en de ontwikkeling die ze – ieder op hun eigen manier – doorlopen is mooi om te zien.

minireview #31

2. Het geluksexperiment – Courtney Walsh

Waardering: 5 uit 5.

Het verhaal:

In Het geluksexperiment weet de dertigjarige wetenschapster Isadora Bentley één ding zeker: geluk is helemaal geen keuze. Voor sommige mensen is het gewoon niet weggelegd, en helaas is zij een van die mensen.

Als ze in een damesblad op een artikel stuit met daarin 31 manieren om gelukkig te worden, besluit Isadora alle 31 punten te weerleggen. Maar als het experiment vordert en ze ondertussen een knappe professor ontmoet, begint Isadora te twijfelen aan haar hypothese. Misschien bestaat er toch wel een manier om het geluk te vinden?

Hoe ik het boek vond:

Een ‘impuls-meeneem’ dit boek. Als in geen ‘impulsaankoop in de supermarkt’, maar een in impuls meegenomen uit de bibliotheek (geleend dan hè, ik ben lid van de bieb), van de tafel met uitgelichte boeken. Zo impulserig dat ik niet eens de achterflap las, maar gewoon de voorkant al leuk genoeg vond.

En toen bleek het boek zelf ook nog eens heel erg leuk! Goed bedacht en uitgevoerd, en grappig, heel grappig. Ik heb erg veel gelachen. Vooral wanneer de hoofdpersoon denkt alsof er een voice-over (met de stem van David Attenborough) in derde persoon over haar praat in een verder in ik-perspectief geschreven boek. Maar ook de vergelijkingen die ze maakt (veelal als het om haar, de hoofdpersoon dus, eigen blunders gaat) zijn grappig en origineel. Maar ook raakt het verhaal en de reden waarom ze dit experiment gaat doen je. Wat het een hartverwarmend verhaal maakt.

Grappig feitje: in de impuls dat ik het boek meegriste, al zwaaiende met de lenerspas, dacht ik: o ja, van Courtney Walsh heb ik in december een kerstboek gelezen. Eenmaal thuis, kijkend op Goodreads welke dat ook weer was, kwam ik tot de ontdekking dat dat boek van Catherine Walsh was… Nou ja, ook een C. Walsh, dus. Leuk om nu dus voor het eerst een Courtney Walsh te lezen. (Ondanks dat ik al een tijdje andere boeken van haar op mijn to-be-read list heb staan.)

3. De geur van aarde (Blossom Street #3) – Debbie Macomber

Waardering: 4.5 uit 5.

Het verhaal:

Susanna Nelson is al jaren getrouwd met een lieve man, heeft leuke kinderen en een fijne baan als onderwijzeres. En dus zou ze gelukkig moeten zijn. Toch voelt ze dat er iets ontbreekt in haar leven. Waarom moet ze opeens voortdurend denken aan haar eerste vriendje? Hij verdween toen ze achttien was – in hetzelfde jaar waarin haar broer stierf. Ze besluit voor één zomer terug te gaan naar Colville, het plaatsje waar ze is geboren en getogen en waar haar moeder nog steeds woont. Daarmee keert ze niet alleen terug naar het ouderlijk huis, naar haar schoolvriendinnen en de tuin waar ze vroeger zo dol op was. Maar ook naar het verleden, en naar de keuzes die haar leven tot dat moment hebben bepaald…

Hoe ik het boek vond:

Waar ik de eerste twee delen in de Blossom Street-serie heel leuk vond, vond ik deze in eerste instantie tegenvallen. Het verhaal is op zich interessant en er zitten genoeg boeiende dingen in, het verhaal is spannend en niet voorspelbaar. Maar toch vind ik de motivatie van de hoofdpersoon niet altijd logisch, het personage soms wat zeurderig en vind ik dit het minst leuke verhaal in de serie. Verder vond ik het een tegenvaller dat het zich niet in Blossom Street afspeelt, in of nabij de wolwinkel van Lydia Hoffman uit deel 1 en 2, ondanks dat dit deel 3 is. Juist Lydia vond ik eerder een heel goed neergezet en boeiend personage waar de serie goed opdraaide. Maar als je dit boek als losstaand leest, zonder de verwachtingen die ik had, ligt het jou wellicht veel meer dan mij. Want uiteindelijk zat het verhaal wel goed in elkaar, zaten er veel onverwachte twists in. En op de twee na laatste pagina werd uiteindelijk toch een link gelegd met Blossom Street.

minireview #31

4. Ik weet waarom gekooide vogels zingen (autobiografie #1) – Maya Angelou

Waardering: 4.5 uit 5.

Het verhaal:

De kleine Maya en haar broer groeien in het Amerika van de jaren dertig op bij hun zwaar gelovige oma in het straatarme en door en door racistische zuiden. Wanneer de kinderen bij hun moeder in St. Louis moeten gaan wonen, wacht Maya een zware beproeving. Toch groeit ze, mede dankzij de literatuur, uit tot een jonge vrouw die vertrouwt op haar eigen kracht.

Maya Angelou (1928) beschrijft in Ik weet waarom gekooide vogels zingen de strijd en het doorzettingsvermogen van een zwarte vrouw in een vijandige, blanke wereld halverwege de vorige eeuw. Ik weet waarom gekooide vogels zingen is een autobiografische klassieker die wereldwijd al talloze lezers heeft geraakt.

Hoe ik het boek vond:

Ik zag Maya Angelou voor het eerst járen geleden (zeg maar eind vorige eeuw, haha) bij Oprah Winfrey en was meteen van haar onder de indruk. Haar wijsheid, haar kalmte, haar intelligentie en levenswijsheid raken je. De titel I know why the caged birds sing kwam ik een paar jaar geleden (zeg maar wél al deze eeuw, haha) tegen, de titel fascineerde en ik wist dat ik het boek een keer wilde lezen. Een paar maanden geleden (zeg maar eind vorig jaar, om in die sfeer te blijven, haha) kwam ik de vertaling ervan tegen in een minibieb. Ik had eerst nog wat andere boeken weg te lezen, maar dit jaar begon ik er dan eindelijk aan.

En wat een boek! Wat een verhaal en wat een vrouw! Ik vind het prachtig en een aanrader, maar het moet je liggen uiteraard.

5. Ga als een rivier – Shelley Read

Waardering: 4 uit 5.

Het verhaal:

Colorado, 1948. Op een koele herfstochtend loopt de zeventienjarige Victoria Nash naar haar dorp met een gammele wagen vol perziken uit het late seizoen. Als ze een kruispunt nadert, vraagt een jongeman haar de weg. Ze kan hem negeren en snel doorlopen. Maar dat doet ze niet. Net zoals een enkele regenbui de oevers van een rivier kan uithollen en haar loop kan veranderen, zo zal de toevallige ontmoeting Victoria’s wereld op zijn kop zetten en uitwissen wie ze daarvoor was. Binnenkort zal ze gedwongen zijn om diep de natuur in te vluchten en haar leven – en haar kostbaarste bezit – achter zich te laten.

Hoe ik het boek vond:

Grappig dat ik regelmatig tegenkwam ‘Voor de lezers van Daar waar de rivierkreeften zingen’, want de eerste hoofdstukken deden mij erg aan dat boek denken. Maar dat het op een ander boek lijkt vind ik persoonlijk niet echt positief, het mist dan toch iets aan originaliteit. Gelukkig ging het boek na een paar hoofdstukken wel echt over een andere boeg.

Ik gaf het boek 4 sterren, maar heb een tijd getwijfeld tussen 3½ en 4. Zonder te willen spoileren, ik vond net wat te vaak dingen té toevallig, of te voorspelbaar of er te dik bovenop liggen. Een belangrijk deel, een keuze die ze maakte, vond ik niet realistisch (ook de dingen die eraan vooraf gingen en die ze in haar eentje had gedaan waren niet realistisch). De reden, haar motivatie, waarom ze dat ene deed (waar ik niet over wil spoileren) was niet sterk en ze had nog geen andere optie geprobeerd. Het was een groot ding, dat ze niet wilde doen, maar hop ze deed het zonder eerst andere oplossingen te zoeken. Daardoor voelde vooral dat stuk erg in elkaar gezet vanwege het zielige effect.

Het boek is verder wel goed geschreven en de schrijfstijl is fijn. En nadat ik het uit had bleef het toch wel nog een week of twee in mijn gedachten zitten gek genoeg. Ik vond het over het geheel niet slecht (daarom toch 4 sterren i.p.v. 3½), hoewel ik sommige dingen niet goed vond dus. Maar of ik het boek een ander aan zou raden weet ik niet.

minireview #31

6. James geheim (Ridgewood Hall #3) – Marijke Vos

Waardering: 3 uit 5.

Het verhaal:

Ridgewood Hall, 1905. James kan de wending die zijn leven heeft genomen amper geloven. Hij vlucht het Londense nachtleven in en onttrekt zich aan zijn nieuwe verantwoordelijkheden. Dan maakt hij een desastreuze fout. Wanneer hij uit onverwachte hoek een aanbod krijgt dat zijn problemen kan oplossen, heeft hij geen andere keuze dan het te accepteren. Ook al betekent dat het opgeven van zijn vrijheid én… een kans op ware liefde.

Ruim 100 jaar later. Iris leeft het snelle leven. Ze heeft een goede baan, veel vrienden en aan mannelijke aandacht geen gebrek. Wanneer er twee achternichten opduiken met een mysterieus verhaal over haar familiegeschiedenis, heeft ze daar dan ook weinig zin in. Als Iris noodgedwongen pas op de plaats moet maken, leert ze dat je soms mag leunen op anderen en dat liefde je simpelweg overkomt, juist als je het niet verwacht.

Hoe ik het boek vond:

Het was een leuk boek, en mooie afsluiter van de serie. En net als bij de eerste twee delen, het verloop van het verhaal was niet verrassend, maar het boek was evengoed leuk om te lezen. De personages in beide delen (heden en verleden) in dit boek waren ook leuk en/of boeiend.

Benieuwd naar meer boekrecensies? Kijk dan zeker ook even hier!

Welke boeken las jij deze maand?

Groetjes, Giovanna

2 reacties

  1. Wat een leuke reviews! Het boek van Maya Angelou klinkt heel mooi 🙂 Ik heb nu zelf bijna het boek Naar zachtheid en een warm omhelzen uit van Adriaan van Dis. Vooral gekozen vanwege de mooie titel! 😉

  2. Grappig om te lezen hoe jij ‘Het geluksexperiment’ meenam. Mij spraken zowel de titel als de cover helemaal niet aan, maar ik las ‘m naar aanleiding van een review van iemand anders. En net als jij heb ik er ook heerlijk om gelachen. Tof boek!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.