minireview #29
Boekrecensies

Minireview #29 januari

Het is weer tijd voor een nieuwe minireview. Met een selectie van zes boeken die ik afgelopen maand las. Omdat van alle boeken die ik lees een volledige review schrijven niet haalbaar is, deel ik maandelijkse een minireview van een aantal boeken. Ik las boeken in verschillende genres en deel met je de boeken die er voor mij het meeste uitsprongen. Benieuwd welke? Je leest het hier.

1. Madame le Commissaire en de uitgestelde wraak (Madame le Commissaire #2) – Pierre Martin

Waardering: 4 uit 5.

Het verhaal:

Isabelle leidt een teruggetrokken leven in Fragolin, ze kampt met oude trauma’s. Na het oplossen van een aantal gerelateerde moordzaken in deel 1 denkt Isabelle Bonnet nu eindelijk een rustig leventje te kunnen leiden. Als Apollinaire, haar assistent, een onopgeloste moord uit de archieven opduikelt waarbij een man zwaar is toegetakeld met een hooivork, gaan bij Isabelle de alarmbellen rinkelen. Dit gevoel wordt nog sterker als er een naakt lichaam wordt gevonden op het nabijgelegen strand. De details van de twee moorden lijken namelijk erg op elkaar…

Hoe ik het boek vond:

Gelukkig mocht Apollinaire terugkomen als Isabels assistent, met zijn gestuntel en slimme ideeën en praktische oplossingen. Want ook in dit deel heeft ze haar handen vol aan de moordzaak. Ook al is de serie meer thriller dan cozy crime (ik ben geen echte thrillerlezer, wel dol op cozy crime) ook dit tweede deel vond ik goed.

minireview #29

2. Mijn moestuin vol verwondering – Nina Nijland

Waardering: 4.5 uit 5.

Het verhaal:

Dit is een boek voor de beginnende moestuinier van de hand van de zeer enthousiaste en gepassioneerde moestuinier en blogger Nina Nijland. Nina maakt moestuinieren aantrekkelijk en toegankelijk voor een breed publiek door het bezig zijn in je moestuin creatief te benaderen. Ze neemt je mee in haar tuin en deelt haar ervaringen als moestuinier. Zo leert ze je al het eet- en bruikbare uit haar tuin te waarderen en te gebruiken. Met als uiteindelijk doel om je opnieuw met de natuur te verbinden, te vertragen, plezier te hebben en dichter bij jezelf te komen.

In dit prachtig vormgegeven handboek geeft Nina per seizoen inspiratie in de vorm van verhalen, nuttige informatie, recepten en DIY’s zodat je creatief aan de slag kunt gaan in je tuin. Dus vier seizoenen doen, maken, eten en beleven. Nina Nijland schrijft, illustreert, fotografeert, maakt recepten én is de vormgever van haar eigen werk. Met dit boek inspireert ze haar lezers om een groene levensstijl te omarmen. Gewoon omdat je er gelukkiger van wordt.

Hoe ik het boek vond:

Een boek waar ik de redactie van heb mogen doen en dat nog uit moet komen, maar waar ik al heel enthousiast over ben. Het heeft mij altijd al leuk geleken om (ooit) een moestuin te hebben, maar nu wil ik beslist een moestuin! Haha. Een mooi, leuk en creatief boek met handige tips, waarvan ik er al eentje deelde in deze blogpost.

3. Dagboek van een geisha – Arthur Golden

Waardering: 3.5 uit 5.

Het verhaal:

Dagboek van een geisha is het aangrijpende liefdesverhaal over het leven van Sayuri, die als achtjarig meisje door haar vader wordt verkocht aan een geishahuis in Kioto. Daar wordt ze met harde hand ingewijd in de kunst van het verlokken en vermaken van machtige mannen. Haar verhaal laat geen lezer onberoerd. In deze schitterende roman, opgetekend aan de hand van het authentieke levensverhaal van een van Japans meest gevierde geisha’s, toont Arthur Golden de wereld van schoonheid en wreedheid die achter de rijstpapieren wanden schuilgaat – waar mannen met elkaar wedijveren over de prijs van de maagdelijkheid van een meisje.

Hoe ik het boek vond:

De zin op de achterflap ‘Een verrukkelijke liefdesgeschiedenis die je in één ruk uitleest.’ – De Telegraaf vond ik een zeer slappe. Dan heb je de strekking van het boek niet begrepen. De strekking zoals hier boven: de wreedheid van volwassenen, dat een kind, een jong meisje gewoon verkocht kan worden aan een geishahuis. Maar ook de wreedheid hoe oudere geisha’s zo’n meisje opnemen als ‘jongere zus’ om ze vervolgens te kleineren en te mishandelen en tot mannenverslindende geisha te creëren. Hoe zo’n meisje eigenlijk maar een pion is de handen van iedereen om haar heen. Dat maakte het boek sterk en aangrijpend. Toch vond ik het einde (kan ik niets over zeggen verder zonder te spoileren) zoetsappig en niet passen bij de rest van het boek. Wel bij de uitspraak van De Telegraaf. Het einde maakte dat het boek voor mij zakte van (potentieel) 4½ ster, naar 3½ ster.

minireview #29

4. Nice girls don’t get the corner office – Lois P. Frankel

Waardering: 3.5 uit 5.

Het verhaal:

Werk jij altijd non-stop door zonder pauze? Maak je je zorgen of je anderen niet beledigt met je feedback? Vraag je collega’s altijd om raad voordat je een beslissing neemt? Of wil je gewoon dat iedereen je aardig vindt? Als je een van de bovenstaande vragen met ja hebt beantwoord, is volgens Lois P. Frankel de kans groot dat er regelmatig een promotie aan je neus voorbijgaat en dat het je meestal niet lukt om je dromen & ideeën waar te maken.

Lois P. Frankel is coach en bedrijfstrainer. Vijfentwintig jaar lang runde ze een praktijk voor psychotherapie waar ze voornamelijk werkende vrouwen behandelde. Nice girls don’t get the corner office is het resultaat van al die praktijkervaring. Het gaat over de meest gemaakte fouten van vrouwen op hun werk, het doet suggesties om grip te krijgen op je carrière en het beschrijft manieren waarop je jezelf in de weg zit bij het benutten van al je talenten. De praktische adviezen zijn onderverdeeld in zes thema’s: hoe je het spel speelt; hoe je je gedraagt; hoe je denkt; hoe je jezelf op de markt brengt; hoe je klinkt; hoe je eruitziet en hoe je reageert.

De pers over Nice girls don’t get the corner office:

‘De lessen uit Nice girls don’t get the corner office zijn onverminderd relevant.’ Eva Jinek

‘Lieve meisjes komen niet ver. Stop dus met ploeteren, met aardig en behulpzaam zijn. En houd eens op je zo vaak te verontschuldigen. En nooit huilen op je werk. Maar daar is met dit handboek straks ook geen enkele reden meer voor.’ Trouw

‘Elke vrouw die vooruit wil komen in het bedrijfsleven zou dit boek moeten lezen. Het is een fascinerende crashcursus in uitstraling, invloed en communicatie van een succesvolle en verhelderende coach. Geweldig!’ Anne Fisher, Fortune en CNN.

Hoe ik het boek vond:

Dit boek wilde ik al jaren lezen, maar was er nog niet van gekomen, tot ik het laatst in een minibieb tegenkwam. In het Engels, vandaar de foto van de Engelse editie. De strekking van het boek is simpel: met alleen maar aardig zijn en willen pleasen kom je niet ver op de carrièreladder. En daar heeft de auteur gelijk in. Overal ‘ja’ op zeggen zorgt er zeker niet voor dat je baas denkt: wat een geweldig harde werker, die moet ik promotie geven en leidinggevende maken. Integendeel, je baas en je collega’s zullen alles op jouw bordje blijven gooien en denken: mooi dat ze er is om ons te helpen en dat belangrijker vindt dan zelf te groeien.

Wil je verder komen, dan moet je voor jezelf opkomen, kansen pakken en niet te twijfelachtig zijn. En daar herken ik mezelf ook wel in. Mensen niet willen kwetsen, dus best vaak ‘misschien dat’ of ‘wellicht zus’ zeg, omdat ik niet hard of arrogant over wil komen. Of te veel begrip hebben voor andermans leed en fouten en daardoor niet krijgen wat jij nodig hebt.

Als voorbeeld geeft ze een vrouw die een nieuwe computer op kantoor nodig heeft en als maar vergeten wordt. Een maand later mailt ze weer met de IT-afdeling, krijgt excuses als ‘mijn vrouw was ziek’, ‘we kregen een kindje’, ‘het is erg druk’ te horen. Daar toonde ze begrip voor en wachtte weer geduldig af. En wachtte en wachtte. Maand later mailde ze weer, en kreeg weer een soortgelijke reactie. Nog een maand later: ‘o we hebben de laatste computer net aan collega x gegeven’. Die bleek er heel direct om gevraagd te hebben zonder ‘misschien’ en ‘als het mogelijk is’, maar gewoon: ‘Ik heb morgen een nieuwe computer nodig.’ En tja, dat werkt toch wel het beste.

Het boek zit vol praktische tips op (vaak) herkenbare situaties. Toch vond ik het soms wat te kort door de bocht en dacht ik nog al eens, als je je zo gedraagt laat je duidelijk merken dat je geen pleaser bent, maar je maakt er ook geen vrienden mee. Nou hoeven je collega’s niet je vrienden te worden, maar je wilt ook niet dat ze je een kreng vinden en je links laten liggen. Al met al een boek waar goede dingen in staan en waar je uit moet halen waar jij wat aan kan hebben en de rest laten voor wat het is.

5. De Cock en het lijk in de kerstnacht (#3) – Baantjer

Waardering: 4 uit 5.

Het verhaal:

Het is kerstnacht als een surveillerende agent een lijk in de Amsterdamse Herengracht ziet drijven. Vledder heeft dienst en wordt erbij gehaald. De jonge rechercheur roept zijn leermeester De Cock te hulp. Bij de sectie blijkt de vrouw gewurgd te zijn. Ook blijkt ze zwanger te zijn. ‘Stille getuigen’ uit het gevonden tasje van de vermoorde wijzen in de richting van twee mannen die een rol in haar leven gespeeld hebben. De verloofde kan de moord niet gepleegd hebben, maar wie is de tweede man? Om nog iets aan zijn vrije kerstdagen te hebben wil De Cock de zaak snel afhandelen.

Hoe ik het boek vond:

Dit boek las ik in december al uit. Maar ik had in december geen minireview, ik had al paar boekenblogposts. Namelijk Boeken over schrijven #1, eentje met kerstboeken en de Boekrecensie Waarom schrijf je geen boek? Nog een blogpost met reviews was een beetje te veel van het goede in één maand. Eerder vorige maand las ik De Cock en de moord in brons en die viel tegen en kreeg slechts twee sterren van mij. Het was dus des te fijner dat deze De Cock wel weer een goede was.

minireview #29

6. Terug naar de kust – Saskia Noort

Waardering: 4 uit 5.

Het verhaal:

Als Maria zwanger blijkt van haar derde kind, besluit ze het voortijdig te laten weghalen en de relatie met de vader te verbreken. Vlak daarna wordt ze met de dood bedreigd, kennelijk vanwege haar levensstijl en de gepleegde abortus. Het is het begin van een zenuwslopend kat-en-muisspel. Om zichzelf en vooral haar kinderen in veiligheid te brengen, besluit Maria onder te duiken bij haar zus, die nog altijd in hun ouderlijk huis aan zee woont. Daar wordt Maria geconfronteerd met jeugdherinneringen die ze liever zou vergeten. En terwijl haar dierbaren aan haar geestelijke gezondheid beginnen te twijfelen, komt haar belager steeds dichterbij…

Hoe ik het boek vond:

Ik had nog nooit een thriller van Saskia Noort gelezen, alleen boeken met columns van haar. Dus toen ik begin van de maand door haar uitgeverij gevraagd werd om de heruitgave van haar twintigjarige debuutroman te corrigeren, was dat een mooie kans om er mee te beginnen. Ook al ben ik geen thrillerfan, ik vond het een goed en spannend boek en ben van plan meer van haar thrillers te lezen.

Ben je groot fan van haar en wil je alles lezen, of houd je juist van graphic novels? Van dit boek komt ook een graphic novel uit binnenkort, waar ik ook de correctieronde van heb mogen doen.

Benieuwd naar meer boekrecensies? Kijk dan zeker ook even hier!

Welke boeken las jij deze maand?

Groetjes, Giovanna

2 reacties

  1. Dat was weer een goede leesmaand! Ik ontdekte deze maand de serie ‘Het weesmeisje’ van Anne Jacobs. Heerlijke serie, vind ik.

  2. Leuk dat je zoveel verschillende soorten boeken leest! Ik lees nu Fairy Tale van Stephen King.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.