Minireview #27 oktober

Het is weer tijd voor een nieuwe minireview. Met een selectie van zes boeken die ik afgelopen maand las. Omdat van alle boeken die ik lees een volledige review schrijven niet haalbaar is, deel ik maandelijkse een minireview van een aantal boeken. Ik las boeken in verschillende genres en deel met je de boeken die er voor mij het meeste uitsprongen. Benieuwd welke? Je leest het hier.

1. Madame le Commissaire en de verdwenen Engelsman (Madame le Commissaire #1) – Pierre Martin

Het verhaal:

Isabelle Bonnet, het veelgeprezen hoofd van een geheime dienst in Parijs, heeft ternauwernood een aanslag op het leven van de president, die zij (met haar team) moest beschermen, overleeft. Ze besluit terug te keren naar haar geboorteplaats Fragolin, een klein dorpje aan de Côte d’Azur, om te herstellen. Als er vervolgens een Engelsman verdwijnt in Fragolin en in zijn huis een dode, naakte vrouw wordt gevonden, vragen de hoge functionarissen in Parijs aan Isabelle om de zaak te onderzoeken. Maar de plaatselijke collega’s zijn hier allerminst van gecharmeerd.

Hoe ik het boek vond:

Ik moest even wennen aan de in het begin soms wat afstandelijke en beschouwende vertelwijze. Waardoor het soms ook wat luchtig overkwam, terwijl er heel heftige dingen beschreven werden. Maar toen ik daar doorheen was, vond ik het steeds beter worden. (Of het werd gewoon ook steeds beter en minder afstandelijk.) En het verhaal werd nog leuker toen de sociaal onhandige, wereldvreemde sous brigadier Apollinaire zijn intrede deed. De lange slungel met (meestal) twee verschillende sokken aan en een bijzondere werkwijze, die Isabelles assistent werd.

Maar ook Isabelle is een goed neergezet karakter. De sfeer van de Provence is fijn (behalve dat er zo veel doden vallen dan…) en je kan de lavendel haast ruiken. Ook het feit dat er humor in zit, zo nu een dan een droge grap of gekke situatie, en het daardoor geen bloedstollende thriller is, paste in mijn straatje. En zorgde dat ik erna meteen aan deel 2 ben begonnen. (Volgde keer de review daarvan.) Ik luisterde het boek als luisterboek.

2. Alleen: De Pasific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada (Alleen #1) – Tim Voors

Het verhaal:

Waarom verlaat een vader zijn gezin om zes maanden lang alleen 4.286 kilometer dwars door Noord-Amerika te lopen? Tim Voors beschrijft zijn voettocht over een van de mooiste en langste paden van de wereld, de Pacific Crest Trail en neemt je mee door de fysieke, mentale en spirituele fases van deze lange tocht door de wildernis in dit rijk geïllustreerde reisverslag.

Tijdens zijn tocht door de meest gevarieerde, prachtige landschappen ondergaat Tim angst, ervaart hij dat pijn ook voldoening kan geven, leert hij te genieten van het alleen-zijn en wordt het eindelijk leeg in zijn hoofd. Hij ontwikkelt een hartstochtelijke verhouding met de wildernis, sluit opmerkelijke nieuwe vriendschappen en moet zich constant aanpassen aan de onvoorspelbaarheid van het weer en de natuur.

Hoe ik het boek kreeg:

Sinds jaren geleden door het boek Wild van Cheryl Strayed kennis gemaakt te hebben met de Pasific Crest Trail ben ik zeer geboeid door deze bijzondere, continent doorkruisende route. Het boek van Tim Voors stond dan ook al een paar jaar op mijn nog-lezenlijst. Ik kreeg het boek dit jaar met mijn verjaardag (nou eigenlijk kreeg ik Daar waar de rivierkreeften zingen, maar die had ik al gelezen en ik mocht het ruilen voor Alleen). En nam het mee op vakantie. Heerlijk lezen in het prachtige natuurgebied van de Eifel. Geen Amerika, uiteraard, maar evengoed een inspirerende omgeving.

Hoe ik het boek vond:

Ik vond het een boeiend boek en de vele foto’s, en illustraties en schilderingen van Tim erin maakte het ook mooi om te zien. Over het algemeen ben ik niet zo’n voorstander van foto’s in boeken, maar hier voegde het beslist wat toe. Ook de informatie en praktische tips om zelf deze ongelooflijke tocht te lopen (wie weet, ooit!) waren een mooie toevoeging. De ietwat notitie-achtige stijl las niet altijd soepel en prettig, en de focus lag voor mijn gevoel meer op ‘vrienden tijdens de PCT’ en ‘PCT family’ dan op ‘alleen’. Daardoor kreeg ik het gevoel dat hij in verhouding best weinig écht alleen gelopen heeft. Maar evengoed aanrader voor iedereen die van bijzondere tochten houdt.

3. Het bittere kruid – Marga Minco

Het verhaal:

Het bittere kruid is een menselijk document van een uitzonderlijk gehalte waarin met een maximum aan soberheid de ondergang van een joodse familie tijdens het nazibewind is opgetekend. De roman werd wereldwijd vertaald en unaniem geprezen. Marga Minco (1920) publiceerde Het bittere kruid in 1957.

Hoe ik het boek vond:

Ik las het boek zo’n 25 jaar geleden, net als De aanslag trouwens, voor de verplichte leeslijst van school. Ik vond het toen al mooi en aangrijpend. Rond Bevrijdingsdag las ik De aanslag opnieuw en nu dus Het bittere kruid. En nog steeds een goed boek, dat terecht zo vaak herdrukt en in vele talen vertaald is. Extra bijzonder vond ik bij het lezen van dit boek te weten dat Marga Minco 103 jaar is geworden, ze overleed dit jaar, op 10 juli 2023.

4. Een kwade opzet (Cherringham #8) – Matthew Costello & Neil Richards

Het verhaal:

Een van de ergste sneeuwstormen in jaren treft Cherringham en sluit het dorp af van de rest van de wereld. Net buiten de stad ligt Broadmead Grange, een bejaardentehuis, gehuisvest in een gotisch herenhuis achter torenhoge muren. Een van de bewoners van het huis, de arme oude Archy, wordt dood gevonden, nadat hij is verdwaald in de sneeuwstorm. Is Archy echt gewoon het slachtoffer geworden van de elementen, of was er kwaad opzet in het spel? Jack en Sarah pakken de zaak op om de waarheid boven tafel te krijgen.

Hoe ik het boek vond:

Ook deze maand luisterde ik weer naar een deel in de Cherringham-serie. Altijd leuk voor tussendoor. Niet al te lang, niet te ingewikkeld en niet te diepgaand. Prima voor tijdens het koken, waar je toch wel een beetje je aandacht bij moet houden. De ontknoping vond ik verrassend en zorgde dat ik dit deel zelfs 3½ ster gaf, waar ik de eerdere delen met 3 sterren beoordeelde.

5. Bloesempad (Hope Harbor #9) – Irene Hannon

Het verhaal:

Na een grote tegenslag is Ashley Scott toe aan een nieuw begin. Ze besluit naar Hope Harbor te verhuizen, waar ze een bouwvallig huis heeft gekocht. Jonathan Gray weet niet goed wat hij met de knappe vrouw aan moet die is ingetrokken op het landgoed naast zijn huis. Haar aanwezigheid gaat hem niks aan totdat ze zijn hulp inroept. Wanneer hij merkt dat hij gevoelens voor haar krijgt, werpt hij een muur tussen hen op. Er is geen plek in zijn leven, en in zijn hart, voor romantiek. Ashley en Jonathan zullen hun krachten moeten bundelen om het vervallen huis om te toveren tot een plek vol liefde en vreugde.

Hoe ik het boek vond:

Waar ik het vorige deel wat tegen vond vallen, voorspelbaar en niet zo’n sterk verhaal, vond ik dit deel wel weer erg mooi. De personages maakten mooie ontwikkelingen door die goed waren neergezet. Ook al weet je wel hoe het af gaat lopen, het voelde niet voorspelbaar.

6. Nieuw begin (Hope’s Crossing #2) – RaeAnne Thayne

Het verhaal:

Fysiotherapeute Evie Blanchard merkt dat ze haar werk na een tragische gebeurtenis niet meer kan opbrengen. Ze verhuist naar het kleine plaatsje Hope’s Crossing en accepteert een baan in de kralenwinkel. Langzaam maar zeker lukt het haar de draad van haar leven weer op te pakken.

Dan wordt haar rust verstoord: Brodie Thorne, een lokale zakenman, wil dat ze zijn dochter helpt. Taryn heeft een zwaar ongeluk gehad, en Evie heeft de expertise in huis om haar weer aan het lopen te krijgen. Met tegenzin geeft ze toe, op voorwaarde dat ze er maar een paar weken in zal investeren. Maar in die paar weken hecht ze zich aan Taryn – en tot haar grote schrik ook aan Brodie.

Hoe ik het boek vond:

Ondanks dat de vertaling (die ik las althans) van dit boek in Nederland door Harlequin is uitgegeven (niet onaardig bedoelt overigens!) is het geen luchtig bouqetreeksverhaaltje. Ik las ergens dat ze vaak de vraag krijgt waarom ze altijd over zulke heftige onderwerpen schrijft. Zoals ziekte, zware auto-ongelukken, dood door schuld, rouw, vergeving en revalidatie. Ik heb meermaals met een brok in mijn keel zitten lezen en bijna een traantje weggepinkt (kon het nog net wegslikken).

Het heeft wel iets weg van de Hope Harbor-serie van Irene Hannon, deze Hope’s Crossing-serie. Ook in deze serie gaat het over meerdere personen, waarvan een paar de hoofdrol hebben, en die in volgende delen nog een kleine rol hebben. Dan zijn er dus nieuwe hoofdpersonen. Verschil met Hope Harbor (die ook niet luchtig is overigens) is dat hierin de verhalen wat zwaarder en heftiger zijn. Maar allebei fijne series.

Dat van die personen die in een volgend deel een bijrol krijgen, ontdekte ik toen ik met dit deel bezig was en er gesproken werd over iets heftigs bij een bijfiguur, wat mij bekend voor kwam (zat in deel 1 dus). Deel 1 las ik een paar jaar geleden en vond ik erg goed. Pas toen ik recent deel 4 bij Kruidvat zat liggen (tussen de bouqetreeksboeken, maar wel uitgegeven door Harper Collins) kocht ik het en besloot ik gauw deel 2 (van de bibliotheek) te gaan lezen. Na de ontdekking in deel 2 besloot ik om dus niet weer een paar jaar te wachten met het volgende deel. Dus deel 3 had ik algauw ook gereserveerd bij de bibliotheek, nog voor ik dit deel uit had.

Zin in meer boekrecensies? Kijk dan zeker ook even hier!

Welke boeken las jij deze maand?

Groetjes, Giovanna