Het klinkt misschien als een dooddoener, maar schrijven ís schrappen. Drastisch schrappen in je manuscript kan het zoveel beter maken. Elk boek dat ooit uitgebracht is, is eerst nog herschreven. En soms (regelmatig) zelfs meerdere keren. Want als de eerste versie van je verhaal klaar is, is het tijd voor de volgende ronde: het herschrijven. Dat kan best pittig zijn. Maar weet dat van elke herschrijfronde je verhaal echt beter wordt. Zie het als beeldhouwen. Eerst wordt uit een grote massieve homp in grove lijnen een beeld gehakt. Vervolgens wordt er met een kleiner beiteltje meer detail aangebracht door nog wat meer weg te hakken. Totdat je tevreden bent met het resultaat.
Maar wanneer weet je nou of je moet schrappen?
Dit weet je het beste als je het aan andere hebt laten lezen. Aan proeflezers of misschien ook al aan een redacteur. Vooral die laatste zal aangeven wanneer passages of zinnen onduidelijk of overbodig zijn en beter geschrapt kunnen worden. Maar ook door er zelf afstand van te nemen, door het bijvoorbeeld een maand te laten liggen en het dan te lezen alsof het van iemand anders is, zie je waar het hapert. In Big Magic it is vertelde ik al dat Elizabeth Gilbert eens in een kort verhaal zo drastisch had geschrapt, dat het niet meer op het verhaal van eerst leek. Maar dat toen ze het ging herschrijven ze wel blij was dat ze dat gedaan had.
Stephen King zei daar eens het volgende over:
‘When your story is ready for rewrite, cut it to the bone. Get rid of every ounce of excess fat. This is going to hurt; revising a story down to the bare essentials is always a little like murdering children, but it must be done.‘
En Michael Crichton:
‘Books aren’t written – they’re rewritten. Including your own. It is one of the hardest things to accept, especially after the seventh rewrite hasn’t quite done it.‘
En wat moet je dan schrappen?
Loopt een hoofdstuk stroef? Is je verhaal te lang of onsamenhangend? Lees het nog eens kritisch door en kijk waar je als lezer wordt afgeremd of afgeleid. Welke stukken zijn eigenlijk te saai, te traag of slechts een bruggetje naar een volgend hoofdstuk? Tijd om drastisch erin te schrappen. Gooi die trage zin, die laatste alinea of misschien zelfs dat ene hoofdstuk gewoon weg als het niets toevoegt. Dit geeft weer ruimte voor nieuwe dingen. Let ook op clichés, herhalingen en alle stukken én personages die eigenlijk niets toevoegen aan je verhaal. Alles moet een doel hebben. Heeft de postbode die uitvoerig beschreven de post door de straat rondbrengt verder geen doel? Schrap hem dan. Drie vriendinnen van de hoofdpersoon die een beetje vaag zijn of erg op elkaar lijken? Voeg ze dan samen tot twee, of misschien zelfs tot slechts één goede vriendin met duidelijke kenmerken en karaktertrekken.
Less is more
Bedenk dat als je het ook in minder woorden kan zeggen, je dat vaak ook beter kan doen. Haal daarnaast dubbel woorden eruit. Veel mensen hebben de neiging om in feite twee keer hetzelfde te zeggen, maar dan met een synoniem. Bijvoorbeeld: ze nam een hap van de heerlijke, smakelijke taart. Heerlijk en smakelijk zijn eigenlijk hetzelfde, ze zijn namelijk synoniemen, dus één kan er weg.
Heb jij wel eens drastisch geschrapt in je schrijfwerk?
Groetjes, Giovanna
Lang geleden een heel werkstuk 2 dagen voor inleveren en blogs zoveel blogs.
Oei ja, werkstukken… En blogs worden er zeker vaak ook beter van.
Binnenkort ga ik begin met schrappen in mijn manuscript 🙂 Ik ben heel benieuwd hoe het er dan uit komt te zien.
Veel succes! Ja spannend, het kan er heel anders door worden, maar het wordt er in ieder geval altijd beter van.
Afgelopen week heb ik de blogs zitten maken voor volgende week: terugblikken op 2021. Ik vond ze te lang, dus toen werd het schrappen. Toen merkte ik weer dat je inderdaad heel vaak dingen twee keer zegt of dat bepaalde zinnen weinig toevoegen.
Wat leuk om te lezen dat jij diezelfde ervaring had met die blogs!