We leven in een tijd waarin er veel mogelijk is, waar veel elke dag onze aandacht vraagt, en waar verwacht wordt dat iedereen flexibel is en kan multitasken. Dan krijgen we het meeste gedaan. Denken we. Maar hoe productief ben je eigenlijk als je 10 dingen tegelijk doet op 6 verschillende plekken?
Flexibel zijn
In onze huidige maatschappij is het nodig om flexibel te zijn. Maar flexibel zijn vraagt veel van ons. Ik merk dat ik gauw kwijt ben wat ik ook weer allemaal aan het doen ben als ik meerdere dingen tegelijk doe. Daarnaast voel ik mij vermoeider aan het einde van een dag vol flexibele multi-taken dan na een langere dag met minder dingen door elkaar doen. Daarom besloot ik mij eens te verdiepen in de functie van het multitasken. En wat blijkt, het is veel minder goed dan we altijd dachten.
Tijdwinst of energieverlies?
Flexibel zijn betekent vaak ook dat je telkens weer, letterlijk en figuurlijk, je plek moet zoeken als je werkplek een flexplek is. Maar ook als je op een vaste werkplek aan meerdere dingen tegelijk werkt moet je vaker zoeken waar je ook weer gebleven was bij welke taak. Dat kost tijd én energie. Ook flexibel werken op wisselende dagen of uren kost meer energie, dan te werken volgens een vast ritme van vaste dagen en uren. Hetzelfde geldt als je aan je boek of blog schrijft en onderwijl 6 andere dingen tegelijk probeert te doen.
Multitasken is monoconcentratie
Multitasken levert ons dus minder op dan we denken. Het idee is dat je twee, of meer dingen binnen dezelfde tijd gedaan krijgt. Maar in de praktijk blijkt dat je de dingen die je doet, minder geconcentreerd doet. En dus minder goed. Met fouten die je later weer moeten herstellen. Dat kost tijd, die je eerder bespaard dacht te hebben. Ook ga je dan te gehaast te werk, maak je fouten en heb je te weinig tijd om het nog even na te lezen. Het bekende ‘haastige spoed’, waar ik onbedoeld ook nog steeds regelmatig intrap, helaas…
Ook maken we lang niet altijd alles af als we multitasken. Omdat we veel tegelijk doen valt het soms niet meteen op als we bepaalde dingen niet afmaken. Dingen blijven zo onbedoeld langer liggen, of worden uiteindelijk zelfs vergeten. Daarnaast moeten we, als we meerdere dingen tegelijk doen, vaker nadenken over waar we ook alweer mee bezig waren. Uit verschillende onderzoeken (Google er maar eens op) blijkt dat ons brein eigenlijk niet goed instaat is om meerdere dingen tegelijk te doen. Het best concentreren we ons op één ding tegelijk.
Buigen of breken
Ook gaan we door te veel flexibiliteit eerder over onze grenzen heen. Dat komt omdat we het gevoel hebben meer te moeten doen omdat we geacht worden zo flexibel te zijn. En hoe flexibel is dat eigenlijk, vragen we ons af? Doe ik wel genoeg? Ben ik wel flexibel genoeg? Vaak vinden we zelf van niet. Dus dan doen we nog maar wat meer ons best. Stapje meer. Stapje harder. Het geeft je het constante gevoel van ‘buigen of breken’. Jaren heb ik ook op dat koord gebalanceerd en geprobeerd maar zo flexibel te zijn als kon. Tot ik begreep dat het je eigenlijk niets oplevert, maar juist meer kost. Toch betrap ik mijzelf er nog regelmatig op dat ik meerdere dingen tegelijk wil doen. Zo makkelijk is het niet om af te leren, dat heeft tijd nodig. Daar ben ik dan wel weer flexibel in.
Tijd blokken
Multitasken kan handig zijn en tijdwinst opleveren (bellen terwijl je de was opvouwt, of een luisterboek luisteren terwijl je kookt bijvoorbeeld). Dan kan het dus best een ‘do’ zijn. Maar vaker leidt het af, brengt het meer werk met zich mee en leveren we minder goed werk af. En wordt het dus meer een ‘don’t’. Als je toch graag met meerdere projecten, taken of dingen tegelijk bezig bent, blok dan tijd in voor die dingen. Doe eerst het een op een vastgestelde tijd, doe daarna het volgende in een vastgestelde tijd, en daarna het volgende. Bijvoorbeeld een half uur of een uur het een, daarna het volgende etc. Ga daarna eventueel weer verder met het eerste ding als dat nog niet af is. En vergeet vooral ook niet tijd te blokken om te ontspannen en helemaal niets te doen.
Doe jij wel eens meerdere dingen tegelijk?
Groetjes, Giovanna
Ik hou niet van multitasken, ik ben er dan ook slecht in. Enkel bij hersenloze opdrachten, zou ik al eens iets tegelijk durven doen, maar zelfs dan nog. Toen ik jonger was, werd ik al lachend aangesproken als ‘halve’ vrouw, omdat ik zo slecht ben in multitasken (en dus geen echte vrouw ben). :p
Goed juist dat je er niet van houdt en er slecht in bent, want verstandig is multitasken dus eigenlijk helemaal niet. 🙂 En onterecht dus dat je een halve of geen echte vrouw genoemd werd, je was toen gewoon al een heel verstandige vrouw die wist dat multitasken niet werkt. 😉
Ik kon als kind al niet multitasken, dus voor mij is dat nooit een issue geweest, maar sinds ik heb gelezen dat een beetje afleiding (zoals wandelen of muziek) juist zorgt dat je hersenen minder afdwalen, zet ik het wel eens in. Zo luister ik wel eens een podcast of luisterboek als ik hersenloze copy paste werkzaamheden moet doen en dan ben ik minder afgeleid en gaat het sneller. Dat kan uiteraard wel alleen bij dingen die op de automatische piloot kunt doen en waarvan het geen drama is als het toch fout gaat.
Dat scheelt hoor, dat jij dat toch al niet kon, dan ben jij dus nooit in de valkuil getrapt om tig dingen tegelijk te doen. Maar inderdaad bij van die automatische piloot dingen is zoiets als een podcast luisteren of een luisterboek op hebben eerder een aangename motivator dan ongewenst multitasken. 😉
Multitasken is iets wat ik veel gedaan heb maar ik ben er zoveel mogelijk van afgestapt, omdat het niet werkte voor mij. Ik vergat dingen en ik werd minder efficient omdat ik toch dingen dubbel aan het doen was. Het werd heel onoverzichtelijk op deze manier.
Verstandig dat jij er ook zo veel mogelijk van bent afgestapt, vanwege precies die dingen waarom multitasken eigenlijk niet werkt en eerder juist meer werk geeft (vanwege het dubbel doen of vergeten).
Multitasken zie ik bij mezelf echt als een valkuil. Ik weet dat ik geneigd ben om het te doen, maar ook dat het niet handig is. Het ‘overkomt’ me het snelst qua huishouden. Dan ben ik met iets bezig en zie ik tussendoor een volle prullenbak en ga ik de zak even wegbrengen en als ik dat dan toch doe… Voor ik het weet ben ik dan heel veel tijd verder die ik beter wat nuttiger had kunnen besteden.
Herkenbaar, ik moet er ook echt voor waken om er niet toch in te trappen. Inderdaad vooral het huishouden is daarbij de grootste verleider om het toch te doen, precies met de voorbeelden die jij noemt ja haha, heel herkenbaar!