minireview #22
Boekrecensies

Minireview #22 mei

Het is weer tijd voor een nieuwe minireview. Met een selectie van zes boeken die ik afgelopen maand las. Omdat van alle boeken die ik lees een volledige review schrijven niet haalbaar is, deel ik maandelijkse een minireview van een aantal boeken. Ik las boeken in verschillende genres en deel met je de boeken die er voor mij het meeste uitsprongen. Benieuwd welke? Je leest het hier.

1. Films die nergens draaien – Yorick Goldewijk

Waardering: 5 uit 5.

Het verhaal:

Op dezelfde dag dat Cato ter wereld kwam, heeft haar moeder die verlaten. Cato’s vader is sindsdien altijd afwezig, ook al zit hij gewoon tegenover zijn dochter aan tafel. Cato heeft zich er inmiddels bij neergelegd. Denkt ze.

Wanneer ze thuis een geheimzinnig kaartje vindt van een verlaten bioscoop en ontdekt dat deze weer open is, besluit Cato er een kijkje te gaan nemen. Al snel ontdekt ze dat er iets vreemds met de bioscoop aan de hand is, en dat het geen gewone films zijn die er draaien. De bioscoop lijkt in verbinding te staan met het verleden.

Op zoek naar avontuur en de waarheid over haar moeder, wordt Cato meegesleurd op een gevaarlijke reis door tijd en herinneringen, recht naar een plek diep in haar hart. Een plek die ze altijd voor zichzelf verborgen had weten te houden. Tot ze voor een keuze staat die het leven van haar en haar vader voorgoed zal veranderen.

Hoe ik het boek vond:

Een jeugdboek, en wat voor een! Heel origineel, aangrijpend, boeiend en een diepgaand verhaal. Het boek heeft niet voor niets een Gouden Griffel gewonnen.

minireview #22

2. De aanslag – Harry Mulisch

Waardering: 5 uit 5.

Het verhaal:

Haarlem, januari 1945. Spertijd. Fake Ploeg, een collaborerende inspecteur van de politie, berucht om zijn wreedheid, fietst door de buitenwijken van Haarlem naar huis. Plotseling klinken er zes schoten. Morsdood ligt Ploeg op de stoep voor een rijtje van vier huizen waarvan er een door de familie Steenwijk wordt bewoond. De verschrikkelijke gevolgen van deze gebeurtenis zullen de dan twaalfjarige Anton Steenwijk zijn hele leven lang blijven achtervolgen.

Hoe ik het boek vond:

Ik herlees niet vaak boeken. Met name omdat er zo veel leuke boeken zijn die ik nog voor de eerste keer wil lezen. Maar af en toe doe ik eens een reread. De aanslag is een boek die het herlezen waard is. Ik las het boek denk ik iets van 25 jaar geleden en vond het indrukwekkend, en dat vond ik het nog steeds. Nog nooit gelezen? Een aanrader. Wel eens gelezen? Ook om te herlezen een aanrader.

3. De ongewone lezer – Alan Bennett

Waardering: 2.5 uit 5.

Het verhaal:

Bij toeval – ze rent achter haar honden aan – ontdekt de Engelse koningin een bibliobus die geparkeerd staat bij de keuken van Windsor Castle. Ze voelt zich verplicht een boek te lenen en alhoewel ze van plan is het de week erna ongelezen terug te brengen, begint ze te lezen. En ze zal niet meer ophouden. Het leesvirus heeft zich van haar meester gemaakt. De koningin maakt kennis met Proust, Sylvia Plath en Alice Munro; schiet – faux pas – tijdens een staatsbanket de Franse president aan over Jean Genet; en vindt in haar eigen bibliotheek (veelal gesigneerde) werken van Thackeray, Dickens, Hardy en George Eliot. Maar het lezen maakt de koningin tot een ander mens, tot een koningin die niet gewenst is.

Hoe ik het boek vond:

Het idee was leuk, de Engelse koningin die bij toeval een bibliobus ontdekt en boeken gaat lenen, en lezen. Maar de uitvoering was matig. Al gauw zakte het verhaal in (eigenlijk kwam het amper echt op gang) en ging het hele boek feitelijk alleen over dat het ongekend en haast schandelijk is dat de koningin leest. Personages waren soms boeiend, maar vaak werd er iets aangeroerd wat vervolgens niet uitgediept werd. De pleidooi van iedereen om haar heen dat ze niet behoorde te lezen was ongeloofwaardiger dan het idee dat de koningin boeken gaat lenen uit een bibliotheek…
2 sterren voor de uitvoering, 3 sterren voor het idee; 2½ ster voor het geheel.

minireview #22

4. In gesprek met je ouders – René Diekstra

Waardering: 3.5 uit 5.

Het verhaal:

Om te weten waar je bent of waar je naartoe gaat, moet je weten waar je vandaan kom. Denk eens aan je vader of moeder en vraag je dan in stilte dit af. ‘Wat weet ik eigenlijk van jou? Wat weet je van de levensloop van je ouders, als kind, jongere, jongvolwassene, van de gebeurtenissen die zij als persoon en als jouw ouder en opvoeder hebben gevormd en van de dromen die ze gekoesterd hebt en mogelijk nog koesteren? Als je het antwoord niet weet, dan is het belang om met je ouders in gesprek te gaan niet gemakkelijk te overschatten. De geschiedenis van je ouders is een belangrijke bepaler van jouw geschiedenis, jouw eigen levensloop. Hoe meer je van hen kent en begrijpt, hoe beter je jezelf kent en begrijpt. Vandaar dit boek.

Interview je ouders

Het boek is voortgekomen uit het project Levenslooppsychologie waarin studenten gevraagd werd om ‘met hun ouders kennis te maken’ aan de hand van een interviewschema. De ervaringen daarmee waren soms schokkend en verrassend, maar meestal zo positief voor de relatie tussen beide partijen, ouders en kinderen, dat het schema ook aan andere groepen dan studenten is uitgereikt. Die belangrijke en vaak ontroerend positieve ervaringen, samen met praktische handvatten voor het aanvangen en in goede banen leiden van het gesprek en een handig invulgedeelte, vormen de inhoud van dit boek. Daarom, met dit boek in de hand, ga naar je ouders, vraag om een interview, doe de ervaring op dat ze dat waarschijnlijk spannend en zinvol vinden, en concludeer na afloop dat je niet alleen hen maar ook jezelf beter hebt leren kennen.

Hoe ik het boek vond:

Een mooie insteek en een mooie manier om je ouders beter te leren kennen. Maar aardig wat vragen vond ik overbodig, omdat ik denk: dat weet je toch? Zoals: hoeveelste is/was je vader of je moeder in de rij kinderen? Je weet – in principe – toch wie de broers/zussen van je ouders zijn/waren? En zo waren er meer vragen. Neemt niet weg dat er ook vele leuke, interessante en ‘goh nooit aan gedacht om te vragen’ vragen bij waren. Maar het boek viel mij ietwat tegen helaas.

5. The Farm Table – Julius Roberts

Waardering: 4.5 uit 5.

Over het boek:

Seizoensgebonden en duurzaam koken op zijn best! Proef het goede leven met deze heerlijke verzameling van 100 recepten geïnspireerd op het platteland.

Ontmoet Julius Roberts: professioneel chef, parttime moestuinier en boer en bovenal fulltime levensgenieter! Na een kalenderjaar werken op zijn boerderij in het Engelse Dorset deelt hij zijn eerlijke verhalen over het boerenleven en zijn doordachte recepten en brengt ons daarmee terug naar het ritme van de seizoenen. Julius laat je zien hoe je het beste uit de overvloed van de natuur haalt: van knapperige appels in de herfst, roze rabarber in de winter, asperges en daslook in de lente, tot de eerste zomerse aardbeien. Heerlijk eten hoeft niet duur te zijn. Met deze troostende en inspirerende gerechten haal je het beste uit betaalbare, eenvoudige ingrediënten.

Met zijn passie voor duurzaamheid, dierenwelzijn, tuinieren en de jaargetijden weet Julius ons te overtuigen contact te maken met de natuur en naar buiten te gaan. Zijn boek vertelt het verhaal van de boerderij, het harde werken en het weer, en bevat honderd heerlijke recepten gemaakt met producten van eigen bodem of van lokale boerenwinkels.

Hoe ik het boek vond:

Ik had de eer de eindredactie van dit prachtig en inspirerend boek te mogen doen. Met niet alleen lekkere, seizoensgebonden recepten, maar ook boeiende en inspirerende verhalen van Roberts als boer met liefde voor de natuur én dieren.

minireview #22

6. Luna (Gozert #2) – Pieter Koolwijk

Waardering: 5 uit 5.

Het verhaal:

Luna is zo gek nog niet! Luna hoort stemmen die haar lastigvallen. Stemmen die niemand anders kan horen. Daarom zit ze in Huize Hoopvol. Toch is haar leven sinds kort iets beter: ieder weekend mag ze bij Ties logeren. Zijn ouders denken niet dat ze gek is. Bovendien is Gozert daar: de onzichtbare vriend van Ties, die Luna ook kan horen. Maar er komt een einde aan die fijne periode als Luna’s moeder haar meeneemt naar het verlaten vakantiepark van haar vader. Daar is helemaal niets te beleven. Hoewel… Gozert is meegekomen. En het vakantiepark blijkt toch niet zo verlaten…

Hoe ik het boek vond:

Vorig jaar las ik Gozert (ook een Gouden Griffel winnaar, overigens) en wat een grappig, aandoenlijk, verrassend en bijzonder boek was dat! Met het personage Luna had ik niet zo veel en dat ze stemmen hoorden die haar naar de donkere kant probeerden te trekken al helemaal niet. Dus toen Luna haar eigen boek kreeg was ik eigenlijk niet van plan het te lezen. Ik had ook nog niet zo in de gaten dat het een serie was, tot onlangs Missie afbreken! als derde deel, met Gozert zelf in de hoofdrol, uitkwam. Die wilde ik wel gaan lezen! Dus dan toch maar eerst dit deel.

En wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan! Wat verraste Luna me en wat een ontwikkelingen maakte ze door. Ik kon niet anders dan, net als van Ties en Gozert, ook van haar te gaan houden. Een aanrader dus. Nog los van het feit dat Koolwijk ook dit boek weer bijster pakkend, sterk, grappig en diepgaand heeft geschreven.

Meer boekrecensies lezen? Kijk dan eens hier.

Welke boeken las jij deze maand?

Groetjes, Giovanna

2 reacties

  1. zegt:

    Ik heb ‘De aanslag’ nooit gelezen, maar eigenlijk is het toch wel een boek dat ik als lezer ‘gelezen moet hebben’. Wie weet ooit.

    1. Ik kan het je echt aanraden. Wie weet volgend jaar of het jaar erop rond mei?

Reacties zijn gesloten.