Een tijd geleden deelde ik op social media een post (en eerder een blog) met tips om goede personages te schrijven. Een daarvan was dat het belangrijk is dat de lezer zich met de hoofdpersoon kan identificeren. Daar kreeg ik de vraag op of dat echt nodig is, en dat diegene juist nieuwsgierig is naar totaal andere typen. Goede vraag en reden voor een blog, vandaag dus over herkenbaarheid in personages.
Identificeren
Voor een lezer is het belangrijk om zich (bewust of onbewust) met de hoofdpersoon te kunnen identificeren, en dat is in de breedste zin van het woord. Mee kunnen identificeren hoeft niet te betekenen dat het personage op jou als lezer lijkt of lijkt op hoe jij zou willen zijn. Dan zou je je (waarschijnlijk) nooit kunnen identificeren met iemand van het andere geslacht, met een andere afkomst, iemand die een oorlog meegemaakt heeft (en jij niet) of iemand die veel ouder is.
Herkenbaarheid kan in alles zitten
Herkenbaarheid in personages zit in meer dingen, dat kan zijn dat het personage eenzelfde karakter heeft, net als jij gepest werd op school, of dingen doet die jij eigenlijk ook leuk vindt. Maar het kan ook dat hij of zij lijkt op iemand die je graag mag. Bijvoorbeeld dat hij/zij je doet denken aan je broer/zus/ouders/oude schooljuf/collega/vriendin etc. Of hoe je staat voor dezelfde idealen, dat de hoofdpersoon rond dezelfde leeftijd als jou is, in een soortgelijke dorp of stad woont. Maar ook dat de hoofdpersoon vecht tegen dezelfde nare dingen waar jij tegenin hebt moeten gaan, of dat hij/zij je doet denken aan je jongere zelf, of dat je hoopt of denkt ook zo te kunnen zijn als hij/zij als je ouder bent. En soms weet je niet eens precies waarom je een klik voelt met de hoofdpersoon.
Herkenbaarheid i.p.v. identificeren
Belangrijkste is het dus dat je als lezer die ‘klik’ voelt met het personage, net als met iemand die je toevallig ontmoet en wel bevriend mee zou kunnen raken. Iemand waar je je prettig bij voelt, om kan lachen of die je juist onder je vleugels wilt nemen. Wellicht dekt dus ‘herkenbaarheid’, of misschien zelf ‘klik’, beter de lading dan ‘zich kunnen identificeren met’.
Sympathie voor je personages
Waar de één een klik mee heeft, hoeft uiteraard niet hetzelfde te zijn als waar een ander een klik mee heeft. Zoals mensen verschillend zijn, moeten personages dat zeker ook zijn. Maar waar je in het echte leven geen vriendschap zou willen sluiten met iemand die onsympathiek, altijd negatief of zelfs gemeen is, zo zal een lezer niets hebben met een echt onsympathieke, erg negatieve of gemene hoofdpersoon.
Mocht je benieuwd zijn naar die blog over het schrijven van goede personages? Klik dan hier.
Wat maakt voor jou een personage leuk of sympathiek?
Groetjes, Giovanna
Wat een fijne tips! Ik wilde altijd al een kinderboek schrijven en ik zou beginnen als mijn jongste naar school gaat. Na de zomervakantie is het zo ver, maar ik vind het gewoon spannend om te beginnen!
Leuk en spannend inderdaad! Gelukkig heb je nog een paar maanden om je voor te bereiden, zowel op dat de jongste dan ook naar school gaat, als op het schrijven van je eerste boek. Je kunt deze tijd mooi gebruiken ter voorbereiding en een boekplan gaan maken. Dan kan je in september goed van start gaan met het schrijven zelf.
Ja, ik vind herkenbaarheid wel een belangrijk punt in een verhaal zodat de lezer zich zo meer verbonden voelt met het verhaal.
Leuk om te lezen dat jij dit ook belangrijk vindt!
Goed verwoord, en de foto’s zijn heel fraai.
Dankjewel! 🙂
Leuk artikel! Ik denk dat een personage je om verschillende redenen aan kan spreken, soms omdat je dingen herkent van jezelf, maar ook omdat je die persoon bewondert bijvoorbeeld. Ik lees trouwens altijd graag boeken die in in de ik-vorm geschreven zijn, dat vind ik altijd heel prettig lezen en daarmee kruip je nog makkelijker in de huid van je personage.
Leuk dat jij het liefst boeken leest die in de ik-vorm geschreven zijn. Veel mensen spreekt dat ook aan en het helpt zeker makkelijker in de huid van het personage te kruipen. Mits dat personage je aanspreekt en sympathiek is natuurlijk. 😉
Leuk artikel! Ik denk inderdaad ook dat het veel meer zit in een klik hebben of sympathie voelen. Je moet er als schrijver voor zorgen dat ik om iemand geef, dat het me interesseert wat diegene gaat overkomen.
Ja precies dat! Alleen als je om de hoofdpersoon geeft, interesseert het je wat diegene gaat overkomen, en wil je verder lezen.