In veel opzichten volgt het schrijven van een autobiografie de lijnen van het schrijven van een roman. Je wilt in beide gevallen de lezer meenemen op reis door jouw verhaal. Je wilt een goede opbouw hebben in je verhaal en de lezer met een tevreden gevoel achterlaten als het boek uit is. En ook kun je kennis over het schrijven van personages toepassen bij het beschrijven van de (echte) personen in jouw boek. Zo voorkom je dat ze erg eenzijdig beschreven worden en alleen belicht vanuit jouw gezichtspunt. Maar ook plotten is bij elk type boek handig. Toch zijn er best wat dingen die anders zijn bij het schrijven van een levensverhaal. In deze blog lees je er meer over.
Wees open en eerlijk
Waar je bij fictie er helemaal op los kan fantaseren en je er niets van jezelf in hoeft te leggen, is dat bij het schrijven van je levensverhaal wel even anders. Een autobiografie kan alleen een goed boek worden als je echt open en eerlijk bent. Laat geen dingen weg en verzin geen dingen om gaten op te vullen. Je lezers zullen voelen dat er iets niet klopt. En als er iets niet klopt – hoe klein het detail ook – trekt een lezer vervolgens je hele verhaal in twijfel; want wat is er dan nog wel waar?
Dé waarheid of op waarheid gebaseerd
Wil je er toch een andere wending aangeven, bijvoorbeeld door het te laten eindigen zoals jij bepaalde gebeurtenissen graag had willen zien eindigen? Dat jij en je biologische moeder elkaar bijvoorbeeld wel ooit nog hadden ontmoet voor ze overleed. Dat kan, maar dan is het een ‘op waarheid gebaseerd verhaal’ en geen autobiografie. Door te vermelden dat het op waarheid gebaseerd is, en dus niet de volledige waarheid hoeft te zijn, weten mensen dat het niet allemaal exact zo gebeurd hoeft te zijn, maar dat er delen uit het leven van de auteur gebruikt zijn in het verhaal.
Wees jezelf
Blijf niet alleen jezelf in wat je vertelt, maar ook in je schrijfstijl. Geforceerde zinnen en woorden die niet bij jou passen halen ook de geloofwaardigheid uit je verhaal. Wees jezelf, daar komen je lezer ten slotte voor: de echte jij. Ga dus niet losser schrijven dan je bent, noch literairder.
Voorkom spreektaal
Let er wel op dat je bij ‘jezelf zijn’ tijdens het schrijven niet in spreektaal gaat schrijven. Zoals het woord al zegt, spreektaal is geen schrijftaal.
Weet voor wie je schrijft
Bij het schrijven van je levensverhaal kunnen verschillende redenen zijn waarom en voor wie je schrijft. Misschien schrijf je het boek alleen voor jezelf als verwerking. Of misschien wel voor je kinderen of voor de hele familie. Of misschien zijn lotgenoten je doelgroep. Hoe beter je weet waarom, en dus voor wie, je dit wilt schrijven, hoe beter je weet waar je naartoe wilt gaan.
Verzand niet in details
Een grote valkuil bij het schrijven van je je levensverhaal is elk detail op willen schrijven. Elk onderdeel van je leven, elk detail en elke gebeurtenis kunnen voor jou wel als even belangrijk aanvoelen, maar zijn dat vaak niet voor een ander. Laat de highlights en lowlights aanbod komen en hou zo je verhaal interessant voor de lezer.
Probeer het te zien als dat je (voor corona) op vakantie geweest bent naar Zwitserland en 835 foto’s gemaakt hebt. Je hebt een geweldige tijd gehad en wilt alle foto’s aan je beste vriendin laten zien. Echter na foto 35 begint haar aandacht te verslappen en na foto 85 zegt ze dat ze helemaal vergeten is de kat eten te geven en dat ze dringend naar huis moet… Elke foto is mooi en herinnert jou aan die geweldige tijd, maar is voor een ander minder interessant. Zo is het ook met details in je autobiografie. Waak ervoor dat het voor je lezers echt interessant blijft.
(Zoals je begrijpt zijn de foto’s bij deze blog van onze vakantie naar Zwitserland bijna 2 ½ jaar geleden, de andere 832 foto’s zal ik je besparen. 😉)
Plotten = structuur
Vergeet niet te plotten. Zoals ik in de intro al aangaf, is het belangrijk om ook bij een autobiografie te plotten. Door te plotten krijg je overzicht en structuur. Het helpt je te ordenen wat je aanbod wilt laten komen en verdeeld over welke hoofdstukken je het wilt hebben.
Vind je het lastig om op te starten met het schrijven van je verhaal? Boek dan eens een gratis schrijfcoachsessie. Ik help je graag op weg!
Heb jij er wel eens over gedacht om een boek over jouw leven te schrijven of over iets wat je meegemaakt of geleerd hebt?
Groetjes, Giovanna
Een deel van mijn leven heb ik ooit al beschreven, maar het staat veilig (misschien zelfs wel achter wachtwoord) op mijn eigen computer en ik denk ook dat het nooit verder zal komen dan dat. Ik ben trouwens zo iemand die geen selectie kan maken van foto’s, dus die autobiografie zou waarschijnlijk ook langdradig en te dik worden;).
Ik begrijp helemaal dat jij niet gauw een autobiografie zou schrijven, ik weet hoe voorzichtig je bent met het delen van echt persoonlijke dingen en het ‘weggeven’ van je identiteit.
Haha, anders alleen een autobiografisch fotoboek ervan maken? 😉
Hmm, daar heb ik nog nooit over nagedacht inderdaad. Ik weet ook niet hoe boeiend het zou zijn, maar misschien zou ik wel eens over bepaalde stukken kunnen schrijven.
Leuk dat het je aan het nadenken over dit onderwerp heeft gezet. Op zich kan het zo boeiend zijn als jij het maakt. Door iets heel bloemrijk of juist bijna absurdistisch te beschrijven, kan iets simpels ineens heel leuk, grappig en boeiend zijn. Kijk maar naar columns (of boeken met verzamelingen columns), die gaan vaak over gewone dagelijkse dingen vanuit een ander oogpunt bekeken. Of je kunt je dagelijkse dingen beschrijven bekeken door de ogen van Mango en/of Sproet. 😉