Het is weer tijd voor een nieuwe minireview. Met een selectie van zes boeken die ik afgelopen maand las. Omdat van alle boeken die ik lees een volledige review schrijven niet haalbaar is, deel ik maandelijkse een minireview van een aantal boeken. Ik las boeken in verschillende genres en deel met je de boeken die er voor mij het meeste uitsprongen. Benieuwd welke? Je leest het hier.
1. Een eilandbruiloft (Café Zon & Zee #5) – Jenny Colgan
Het verhaal:
In het vijfde en laatste deel is Flora’s hotel op het Schotse eiland Mure in de ban van de veeleisende Olivia die er haar Grootse Huwelijk met Alles Erop en Eraan wil vieren. Tussendoor probeert Flora ook haar eigen bruiloft met Joel te organiseren. Maar dan blijkt Joel ineens een totaal ander idee te hebben over hoe hun huwelijksdag eruit moet zien. En dan zijn er Lorna en Saif. De plaatselijke schooldirectrice en de huisarts houden hun relatie wanhopig geheim om zijn zonen te beschermen. Maar als zij zo goed om de jongens denken, wie zorgt er dan voor hen?
Hoe ik het boek vond:
Genoten van het boek! Ik vind het het mooiste deel van de serie. Maar o wat hoop ik toch dat dit niet echt het laatste deel is… Waarom niet? Als ik dat verklap dan spoiler ik, dus om het te weten te komen zul je het boek zelf moeten lezen. Als je het gelezen hebt, hoor ik graag van je of je ook hoop dat dit niet het einde is.
2. Met een vleugje citroen (De citroen #2) – Mirjam Mieserius
Het verhaal:
Het leven in Zuid-Frankrijk doet Maria goed. Ze woont samen met haar grote liefde Gilles, haar tweede kookboek ligt klaar om uitgegeven te worden en Gilles en zij hebben zelfs een grote cateringopdracht binnengehaald voor een 25-jarig huwelijksfeest dat zal plaatsvinden op een schitterend chateau. Maria en Gilles zijn dag en nacht aan het werk om deze opdracht tot een succes te maken als Maria’s zus Daniëlle onverwacht op de stoep staat.
Wanneer de zussen elkaar weer in de armen sluiten, blijkt echter dat Daan niet voor de gezelligheid komt. Er is duidelijk iets mis met haar, waardoor ze niet alleen de cateringklus in de war dreigt te schoppen, maar ook in Maria’s relatie met Gilles begint te wroeten. Maria probeert uit te vinden wat er met haar zus aan de hand is en net als ze denkt dat het niet gekker kan worden, staat haar ex Paul opeens voor haar neus. En Paul komt niet voor niets…
Hoe ik het boek vond:
Ik vond het een leuk en vermakelijk verhaal. Je krijgt er zin in een fijne vakantie in Frankrijk van én trek in heerlijke taartjes.
3. Het Universum staat achter je – Gabrielle Bernstein
Het verhaal:
Haar verhalen en universele lessen bieden een raamwerk voor het loslaten van de dingen die ons geluk, onze veiligheid en een duidelijke richting in ons leven blokkeren. Deze lessen kunnen ons helpen bij het loslaten van de behoefte aan controle, zodat we ons kunnen ontspannen in een gevoel van zekerheid en vrijheid, en kunnen stoppen met het najagen van levensdoelen en gewoon echt kunnen gaan leven. Laat je meevoeren door je energie en ware kracht als je niet lekker in je vel zit, door ondersteuning als je de weg kwijt bent, door veiligheid als je met onzekerheid wordt geconfronteerd en door vreugde als je door pijn wordt geteisterd.
Bernstein onthult vele geheimen en is vastbesloten om de aanwezigheid van jouw kracht vrij te laten stromen in de geruststellende wetenschap dat het Universum achter je staat. ‘Ik wil met dit boek zoveel mogelijk mensen bewust maken van hun verbinding met geloof, vertrouwen en vreugde. In die verbinding kunnen we naar ons ware doel worden geleid: liefde zijn en verspreiden. Het wordt tijd dat deze woorden meer worden dan modewoorden die we op sociale media plaatsen. Ze moeten onze missie zijn. Het geluk, de veiligheid en zekerheid waar we naar verlangen vinden we in onze toewijding aan liefde.’ Gabrielle Bernstein
Hoe ik het boek vond:
Zoals je vast wel weet, ben ik naast een fervent fictielezer ook een zeer fervent non-fictielezer. Een non-fictieboek met diepgang dat je aan het denken zet doet het dan helemaal goed.
4. Het ultieme airfryer boek – Clare Andrews
Inhoud:
Clare Andrews kreeg in coronatijd een airfryer cadeau. Nieuwsgierig naar wat ze er naast frietjes nog meer mee kon maken, begon ze te experimenteren. Ze deelde haar snelle, lekkere recepten op Instagram en had al snel een trouwe groep volgers. Een boek kon dan ook niet uitblijven.
Eén op de acht huishoudens in Nederland heeft een airfryer, maar die wordt meestal alleen gebruikt ter vervanging van de frituurpan, terwijl het apparaat oneindig veel meer mogelijkheden kent. Het ultieme airfryer kookboek is de meest complete gids voor het bereiden van smakelijke, gezonde gerechten met behulp van dit multifunctionele keukenapparaat. De meer dan 80 veelzijdige recepten laten je zien dat de airfryer veel meer kan dan friet bakken. Van doordeweekse maaltijden en heerlijke vleesgerechten tot hartige ontbijtjes, cakes en desserts. Het ultieme airfryer kookboek leert je hoe je de magie van het airfryen in elke maaltijd kunt verwerken.
Hoe ik het boek vond:
Ik mocht voor de uitgeverij de eindredactie van dit boek (vertaling) doen. Ik heb zelf geen airfryer dus ik ging er blanco in. Maar ik ben helemaal om en wil nu ook een airfryer! Zijn het niet de ongelooflijk veelzijdige gerechten die je erin kan bereiden, dan wel het feit dat je niet je hele (grote) oven hoeft te verwarmen voor het bereiden van iets kleins. Stroom en kostenbesparend en duurzamer dus. Het boek komt uit in het najaar, dus als je ermee aan de slag wilt, nog eventjes geduld.
5. Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen (Tante Poldi #1) – Mario Giordano
Het verhaal:
Zeezicht, zon en rust, meer wil de eigenzinnige tante Poldi niet wanneer ze na haar zestigste verjaardag vanuit München naar Sicilië verhuist. Maar dan verdwijnt haar tuinman Valentino spoorloos. Is hij in de val van de maffia gelopen? Poldi gaat op onderzoek uit en komt op haar tocht de niet-onaantrekkelijke rechercheur Montana tegen. Hij wil niet hebben dat Poldi haar neus in zijn onderzoek steekt, maar wie eenmaal de degens kruist met een Beierse…
Hoe ik het boek vond:
De auteur (zoon van Italiaanse immigranten en geboren in München) heeft een leuke schrijfstijl. Met veel humor, originele vergelijkingen en leuke anekdotes vertelt hij het verhaal. Toch heb ik me denk ik wel net zo veel keer geërgerd als dat ik hardop lachte. Misschien iet wat overdreven (ik heb wel echt meer gelachen). Maar de vertellende stijl van het boek is best irritant. De verteller (ik-figuur) is niet tante Poldi, maar (zo blijkt pas in het tweede hoofdstuk) haar neef.
Toch is tante Poldi de hoofdpersoon en ligt het perspectief bij haar. Daardoor komt het regelmatig gekunsteld en onecht over wanneer de ik-persoon zeer gedetailleerd vertelt wat tante Poldi heeft meegemaakt (haast als een verteller in derde persoon), met dan een ‘vertelde tante Poldi mij toen ik in september bij haar was’ om je als lezer met een kluitje het riet in te sturen wanneer je denkt: hoe weet jij dat nou weer, je was er toch helemaal niet bij? Dat voelt onecht en storend, vooral ook omdat het niet realistisch is dat iemand het tot in de kleinste details (‘hij keek zus of zo’, ‘tante Poldi slikte even’, ‘… dacht tante Poldi’) een paar maanden later uit tweede hand naverteld.
En ondanks dat het verhaal grappig en vermakelijk is en ik vast het volgende deel ook wel ga luisteren (alle vijf weet ik nog niet), vroeg ik mij het hele verhaal af: waarom? Waarom heeft de auteur er toch voor gekozen om een ik-persoon te nemen die niet de hoofdpersoon is, maar die dan in derde persoon het verhaal vertelt uit het perspectief van een ander? Was dat omdat als het verhaal in ik-vorm is ‘tante’ Poldi dan onlogisch is, omdat je jezelf geen tante noemt? En het krom zou zijn het wel in derde persoon te vertellen zonder toegevoegde neef? Dat voelt als een verhaal ombuigen om het te laten passen bij de titel…
Het zorgt ook voor wat rare situaties in het verhaal. Bijvoorbeeld als er een scène is waar tante Poldi zich verlekkerd aan de aanblik van Montana of andere mannen in uniform, of zelfs echt intiem wordt. Net wanneer je denkt: dit is toch wel heel bizar dat de neef vertelt over hoe zijn tante opgewonden wordt, probeert de auteur die ‘perspectiefkronkel’ bij te sturen door de neef er iets als ‘Jakkes dat wilde ik helemaal niet van mijn tante weten,’ achteraan te laten zeggen. Of tante Poldi: ‘Wat ben je preuts.’ Tja…
Tot slot zorgt deze aparte constructie ervoor dat het qua verteltijd niet helemaal klopt soms. Het hele verhaal is in verleden tijd. Prima, dat leest lekkerder en minder gemaakt. Alleen komt de schrijver daarmee nog wel eens in de knoop wanneer hij iets vertelt in verleden tijd over de escapades van zijn tante in een verder verleden tijd. Ik begrijp dat de schrijver (of misschien de vertaler?) er niet voor gekozen heeft om alles van tante Poldi (de verder (voltooid) verleden tijd) in v.v.t. te doen, want dat leest minder fijn. Maar hij komt wel in de knoei als hij in een alinea in o.v.t. vertelt over wat hij van de hoofdpersoon toen hoorde/of met haar meemaakte én in hetzelfde o.v.t. vertelt over de belevenissen van tante Poldi die al voltooid zijn. Niet alleen klopt het niet, maar het leest ook verwarrend.
Of je het het lezen of luisteren waard vindt, laat ik aan jou over. De fijne vertelstem van Pamela Teves maakt in ieder geval veel goed. Ook is de Italiaanse sfeer leuk en de (soms) culturele botsingen of misvattingen tussen een Beierse/Duitse en Sicilianen/Italianen grappig. Ook de gerechten en achtergrondinfo is leuk zonder dat het een info-dump is. (Heel leuk om te ontdekken dat mijn favoriete combi van schepijs, een bolletje chocolade en een bolletje pistache, heel Italiaans is. 😉)
6. Catfulness – Paolo Valentino
Het verhaal:
Hoe een kat ons kan leren gelukkig en mindful te leven.
‘Mensen houden ervan om problemen voor zichzelf te creëren. Ik kom het elke dag tegen, mijn soortgenoten ook. Ze stoppen nooit, en een van hun favoriete taken is om meerdere dingen tegelijk te doen. Zijn altijd op zoek naar iets, alsof het leven dat ze hebben niet voldoende is. Ze zeggen dat ze op zoek zijn naar geluk: maar weten ze wel wat geluk is?
Ik vind dat het tijd wordt om jullie mensen de wijsheid bij te brengen. Wij katten kennen de kunst van het leven. We eten wanneer we honger hebben, we slapen als we moe zijn. Het urenlang wachten voor een muizenhol heeft ons geduld geleerd. Het staren naar een aquarium heeft ons meditatie gebracht. En wij weten hoe we onszelf moeten vermaken.
Catfulness is een mindfulness-programma voor menselijke wezens. Als zij meer kunnen leven zoals wij dat doen, dan zal de wereld een stuk serener zijn. Zoals Sigmund Freud zei: “Tijd die je doorbrengt met katten is nooit verspilde tijd.”’
Hoe ik het boek vond:
Een aandoenlijk, leuk grappig en herkenbaar (voor kattenliefhebbers) boekje dat ik jaren geleden al eens las. Ik kwam het recent weer tegen in mijn boekenkast en herlas het.
Op zoek naar meer boekrecensies? Kijk dan zeker ook even hier!
Welke boeken las jij deze maand?
Groetjes, Giovanna
Ik word helemaal “boekbegerig” van deze blog.
Een paar heb ik al gelezen…
Het boek over de airfryer, daarvoor kijk ik even op insta naar haar, want ik heb twee airfryerboeken.
1 Hen het geweldige, 2 het complete.
Dat eerste boek lijkt me wel wat, maar dan wil ik wél met het eerste deel van de serie beginnen. Ik had tot nu toe ook een lekkere leesmaand in juli, zo fijn na een paar weken waarin ik minder las.