doorzetten
Blog

Het bijltje erbij neergooien of doorzetten?

Misschien heb je al eerder bergen verzet en heb je het gevoel dat je wel je limiet bereikt hebt. En dat je niet sterk/goed/slim/… genoeg bent om dit (nieuwe) terrein ook te overwinnen. Dus gooi je het bijltje er maar bij neer. Toch? Of toch maar doorzetten?
Waarom zou je eigenlijk doorzetten?
Het brengt je verder

De belangrijkste reden om door te zetten is dat het je altijd verder brengt. Terwijl het bijltje er bij neergooien je vast zet op de plek waar je nu bent. Ik ben net terug van vakantie in Zwitserland en Italië en om het in die sfeer te houden, een voorbeeld met een letterlijke berg. Stel je voor je beklimt een berg. Halverwege verzucht je doodmoe dat je net zo goed om kan keren omdat het te zwaar is en de top nooit in zicht komt. Maar opgeven is ook zwaar! Je gaat gedesillusioneerd terug naar waar je al was. Je bent er niets mee opgeschoten. En volgende keer kijk je wel beter uit om het nog eens te proberen.

doorzetten

Maar wat als je had doorgezet?

Dan had je als overwinnaar de top bereikt. Trots op wat je gedaan had. Blij met het ongelofelijk mooie uitzicht dat je gekregen hebt. Mooier dan je van onderaan de berg had kunnen bedenken. Zoiets is een ervaring voor het leven. Bovendien heb je je benen sterker gemaakt en zal het de volgende keer (met de volgende berg waar je tegenop ziet) minder zwaar zijn. Tevens heb je geleerd waar je het voor doet. Je doorzetten werd beloond en het heeft je, letterlijk, vooruit geholpen.

Mijn eigen bergen

En zo is het ook met schrijven en andere dingen in het leven. Doorzetten loont. Stoppen met schrijven waar je mee bezig bent, brengt je weer terug naar je beginpunt. Terwijl doorzetten zorgt dat je naar de top klimt en een nieuw avontuur aangaat. Dit realiseerde ik mij tijdens mijn vakantie eens te meer. In de tweede week van onze vakantie waren we in Italië. In de letterlijke zin kwam ik mijn eigen berg tegen tijdens een tocht samen met John op de racefiets, waar we dachten dat het gebied vlak zou zijn, maar het een tocht bleek over serieus berggebied. Even dacht ik na een stuk gefietst te hebben: ik stop, dit is te zwaar, dit kan ik vast nog niet met mijn knie. Maar toen ik doorzette bleek dat mijn knie (ondanks dat het wel wat pijnlijk tegensputterde) toch al meer hersteld was dan ik dacht. Het bracht mij een overwinning in het herstel van mijn blessure. Tevens bracht het een prachtig uitzicht.

doorzetten

Retraite

Maar ook op schrijfgebied kwam ik mijn bergen tegen. In Italië volgde ik een schrijfretraite en het schrijven ging de eerste helft van de week minder hard dan ik gehoopt had. Maar ook toen het schrijven de tweede helft van de week lekkerder ging, sloegen de twijfels toe. Ik begon zelfs te denken aan opgeven. In het voorjaar had ik na lang twijfelen besloten om mijn eerste boek, een boek voor volwassenen (die zo goed als af is) niet uit te gaan geven, maar om mijn langgekoesterde wens om kinderboeken te schrijven te volgen. Daar begon ik tegen de zomer aan en op schrijfretraite ben ik daar verder mee gegaan. Tot plots de twijfel toesloeg. Ik dacht aan opgeven. Serieus opgeven. Want was de switch van boeken voor volwassenen naar kinderboeken nou wel slim? Zou ik wel een kinderboek kunnen schrijven? Is die markt niet veel moeilijker dan die voor volwassenen? Vind ik wel de juiste proeflezers? Vind ik wel een uitgever? Nou genoeg twijfels dus om halverwege de berg te willen omkeren en weer naar beneden te gaan. Maar de geweldige groep van de retraite wees mij naar de top van de berg, naar het doel waar ik naar op weg was, en moedigde mij aan om door te blijven gaan.

Aanmoediging

Soms hebben we een aanmoediger (of een hele groep aanmoedigers) nodig die langs de kant van de weg staat en ons bemoedigt. Als jij toevallig stil bent gaan staan, naar beneden kijkt en overweegt om te stoppen, laat mij je dan aanmoedigen. Geef niet op! Ga door! Het is zwaar, maar je kan het en het is het doorzetten zo waard!

doorzetten

Heb jij wel eens op het punt gestaan op te geven en toen toch doorgezet? Hoe heeft het jou verder gebracht?

 

Groetjes,

Giovanna Jansen

3 reacties

  1. Jeanine Suiker zegt:

    Heel erg goed bezig! Zo knap dat je dit zo kunt zien. Ik heb vaak zat gedacht dat ik ergens mee ging stoppen maar als het op mijn passie aankomt dan weet ik mezelf eigenlijk altijd wel weer te motiveren om door te zetten.

  2. zegt:

    Wat een mooie analogie! Doorzetten is inderdaad hetgeen waar je iets mee bereikt. Mijn eerste manuscript werd afgewezen (toen ik 17 was) en omgaan met kritiek was destijds niet mijn sterkste kant (nog steeds niet helemaal trouwens :-P). Maar door die afwijzing ging er een knop om: ik kon wel schrijven, ik had alleen een beter verhaal nodig! Lang verhaal kort: die berg heb ik beklommen en ik ben nieuwsgierig naar de volgende bergen!

  3. Lianne Reijntjes zegt:

    Wat goed dat je niet op hebt gegeven en gewoon door bent gegaan! Dat kan je zoveel brengen! Ik ben blij dat ik het schrijven van mijn boek nooit heb opgegeven en ook ben gegaan voor mijn dromen om voor mezelf te beginnen.

Reacties zijn gesloten.