Boekrecensie De zeven zussen-serie

Nu ik ook het achtste deel van De zeven zussen serie uit heb, is het tijd voor een update van de review over deze boeken. Pas op: deze blogpost bevat spoilers! Het is niet mijn bedoeling om te spoileren, maar het is onmogelijk om een review over de boeken te geven zonder er inhoudelijk iets over te zeggen. Ben je nog niet begonnen of heb je nog niet alle boeken gelezen? Wees dan gewaarschuwd of lees niet verder.

De zeven zussen – deel 1

Het verhaal:

Na de plotselinge dood van hun vader komen Maia en haar jongere zussen bij elkaar in hun ouderlijk huis, een prachtig landhuis aan het Meer van Genève. De zussen werden ieder als baby door Pa Salt geadopteerd en vernoemd naar de sterrengroep de Zeven Zusters of de Plejaden. Ze hebben hun adoptievader nooit naar hun adoptieverhaal gevraagd. Na zijn dood krijgen ze echter ieder een brief met een mysterieuze verwijzing naar hun afkomst. Maia’s verleden brengt haar naar Rio de Janeiro. Daar aangekomen probeert ze met de weinige aanwijzingen die ze heeft haar achtergrond te ontrafelen. Het voert haar tachtig jaar terug in de tijd, naar de bouw van het wereldberoemde Christus de Verlosser-beeld én de roerige jaren twintig in Parijs.

Hoe ik het boek vond:

Een prachtig verhaal waar zo veel in zit! Een heel goed begin van deze bijzondere serie. Het verhaal wordt in twee delen verteld: het heden in ik-vorm door Maia. En het verleden in derde persoon. Beide delen wisselen elkaar af, en vullen elkaar in zekere zin ook aan. Stukje bij beetje wordt er meer over Maia achtergrond verteld, tegen het historische decor van zowel Brazilië als Parijs. De personages, de locaties en de geschiedkundige onderdelen zijn zeer goed uitgewerkt/uitgediept. Lucinda Riley heeft zich duidelijk zeer goed in alles verdiept. En na dit deel wist ik gelijk dat Maia mijn favoriete zus was.

De zeven Zussen krijgt van mij:

Storm – deel 2

Het verhaal:

Ally’s zeilvakantie is bijna ten einde als ze bericht krijgt over de plotselinge dood van haar vader. Zo snel ze kan vliegt ze naar huis om samen met haar zussen hun vaders testament te openen. Daar ligt voor ieder van hen een brief met een mysterieuze opdracht: ze moeten op zoek naar hun ware afkomst aan de hand van een paar coördinaten. Ally weet nog niet of ze daar wel wat mee wil doen. Ze stort zich op een paar zeilwedstrijden. Maar als daar het noodlot toeslaat besluit Ally om nooit meer te gaan zeilen. Ze moet er nodig even tussenuit en besluit haar vaders opdracht uit te voeren. Het voert haar naar Noorwegen, naar de onbekende zangeres Anna Landvik, die honderd jaar eerder als eerste het stuk ‘Peer Gynt’ van Grieg opvoerde. Hoe meer Ally over haar verleden te weten komt, hoe meer vragen er ontstaan.

Hoe ik het boek vond:

Ik had even wat moeite om in het verhaal te komen, misschien net wat te snel begonnen met lezen na het eerste deel. Maar na even een break tussendoor kwam ik er wel in en vond ik het verhaal van Ally mooi. Het verleden-verhaal vond ik echter niet leuk. Eerder deprimerend. Maar met Ally kreeg ik wel steeds meer. Ze is in het begin vooral stoer en onafhankelijk, maar door verschillende gebeurtenissen verandert ze en leef je mee in de ontwikkelingen die ze doormaakt. Na dit deel had ik twee favoriete zussen!

Storm krijgt van mij:

Schaduw – deel 3

Het verhaal:

Star D’Aplièse staat op een keerpunt in haar leven. Na de dood van haar vader, heeft ook zij net als haar zussen, de opdracht gekregen op zoek te gaan naar haar afkomst. Er is alleen één ding dat haar tegenhoudt: haar zusje CeCe, waar ze alles mee deelt. Als ze uiteindelijk met lichte tegenzin naar Londen vertrekt, gaat een nieuwe wereld voor haar open. Daar ontdekt Star het bestaan van Flora MacNichol, een onafhankelijke, geëmancipeerde vrouw die honderd jaar geleden leefde en die na haar jeugd op het Engelse platteland naar het bruisende Londen vertrok. Ze maakte kennis met nieuwe idealen en tradities en vond de ruimte om haar identiteit te ontplooien. Zal Star in Londen eenzelfde transformatie doormaken en eindelijk uit de schaduw van haar zusje kunnen stappen?

Hoe ik het boek vond:

Wat een prachtig deel is Schaduw! Zo mooi om te zien hoe Star uit die schaduw van CeCe komt en een vrouw met een eigen mening en voorkeuren blijkt te zijn. Iets wat eerder nooit tot zijn recht kwam omdat CeCe altijd voor haar sprak. Ook al gebeurde er qua verhaal misschien iets minder dan in de eerste twee delen, ik vond dit boek zo heerlijk om te lezen. In tegenstelling tot de personages uit het verleden-gedeelte in Storm, vond ik in dit boek alle personages leuk of in ieder geval interessant genoeg om over te lezen. En, na dit deel had ik drie favoriete zussen.

Schaduw krijgt van mij:

Parel – deel 4

Het verhaal:

CeCe heeft altijd het gevoel gehad dat ze nergens echt bij hoorde. De dood van haar vader is een keerpunt in haar leven. Nu haar zus Star, met wie ze altijd heel close was, een nieuw leven opbouwt met haar geliefde, voelt ze zich helemaal alleen. Wanhopig verlaat CeCe Londen in een poging haar verleden te ontrafelen. De enige aanwijzing die ze heeft is een zwart-witfoto en de naam van een vrouw die honderd jaar eerder in Australië leefde. Via de prachtige stranden van het Thaise Krabi reist CeCe naar de ruwe vlaktes van Australië. Zal ze daar in de wildernis eindelijk haar geluk vinden?

Hoe ik het boek vond:

Ik weet niet precies waarom, maar Parel vond ik (uiteindelijk samen met Atlas) het mooiste deel uit De zeven zussen-serie. Het enige zussen-deel ook dat ik vijf sterren heb gegeven. Van tevoren verwachte ik dit niet zo’n leuk deel te vinden, omdat de CeCe die we tot nu toe zagen bazig en bezitterig was over Star. Maar als Star zich uit de schaduw van CeCe worstelt komt er een bange, onzekere CeCe tevoorschijn. Een CeCe die zich uit angst haar hele leven lang aan Star had vastgeklampt en door haar beschermende rol naar Star toe sterk en zelfverzekerd kon lijken. Even lijkt ze reddeloos, stuurloos haast, zonder Star. Tot ze het dappere besluit neemt haar angsten te overwinnen en uit te zoeken wie ze echt is en waar haar roots liggen. Ook het verhaal in het verleden over de voorouders van CeCe vond ik erg mooi om te lezen. En, na dit deel had ik ondertussen al vier favoriete zussen.

Parel krijgt van mij:

Maan – deel 5

Het verhaal:

Na de dood van haar vader vertrekt Tiggy D’Aplièse naar de afgelegen bossen van Schotland om daar te doen wat ze het liefste doet: werken met dieren. Ze komt terecht op het landgoed van de intrigerende maar moeilijk te doorgronden Charlie Kinnaird. Op het landgoed leert Tiggy de oude Chilly kennen, die haar vertelt dat ze een speciale gave heeft en dat het lot bepaald heeft dat hij haar op het pad van haar verleden zal brengen. Hij stuurt haar naar het Spaanse Granada om daar het spoor van de zigeunergemeenschap van Sacromonte te volgen. Wat is haar connectie met de fenomenale flamencodanseres La Candela? Langzaamaan ontrafelt Tiggy haar exotische maar gecompliceerde verleden. Tegelijkertijd krijgt ze de kans haar eigen bijzondere gave steeds verder te ontwikkelen. Maar wanneer het lot een onverwachte wending neemt, zal ze moeten beslissen of ze in Granada blijft, of teruggaat naar Kinnaird, en Charlie.

Hoe ik het boek vond:

Van Maan wist ik niet goed wat ik ervan kon verwachten en of het mij een mooi boek leek. Tiggy en Electra zijn in de andere delen de zussen die het minst contact hebben met de anderen en door hun werk ook letterlijk veel afwezig zijn. Maar als we Tiggy leren kennen blijkt ze een fijn, interessant en oprecht persoon te zijn. Door problemen op haar werk en op het privévlak besluit ze om halsoverkop naar Spanje te gaan en uit te zoeken waar ze vandaan komt. Daar wordt ze liefdevol opgevangen door familieleden die haar vertellen over haar afkomst en haar speciale gave. En zo mooi als ik het verleden-gedeelte in Parel vond, zo echt niet leuk vond ik die in Maan. De hoofdstukken over Tiggy las ik met plezier, die over het verleden heb ik mij echt doorheen moeten worstelen. Maar Tiggy is leuk, en na dit deel had ik vijf favoriete zussen.

Maan krijgt van mij:

Zon – deel 6

Het verhaal:

Electra heeft het allemaal voor elkaar: ze is bloedmooi, schatrijk en wereldberoemd. Maar achter dit perfecte plaatje gaat een kwetsbare jonge vrouw schuil, die de oplossing voor haar problemen zoekt in drank en drugs. Electra heeft er, anders dan haar zussen, geen behoefte aan om te weten waar ze vandaan komt. Totdat ze een bijzondere brief ontvangt…
Zon gaat van het bruisende, chaotische Manhattan naar de prachtige, uitgestrekte vlaktes van Kenia. Kan de zoektocht naar haar verleden Electra helpen haar problemen het hoofd te bieden?

Hoe ik het boek vond:

Tegen dit deel zag ik best op, Electra leek mij om eerlijk te zijn een vreselijk figuur. Afwezig als haar zussen haar nodig hadden, egoïstisch en ongeïnteresseerd. Daarnaast heb ik niets met het modellenwereldje. Maar net zoals in het echte leven zijn mensen vaak anders dan ze in eerste instantie lijken. Al gauw blijkt dat Electra’s egoïstische en ongeïnteresseerde houding, net als haar drank- en drugsgebruik, een vlucht is om niet met haar gevoelens om te hoeven gaan. Helaas, ook in dit deel vond ik het verleden-verhaal echt niet leuk. Maar Electra gelukkig toch wel, wat het lezen van dit boek dan toch leuk maakte, en na dit deel had ik zes favoriete zussen. Hoewel ik Mariam zo mogelijk nog leuker vond, hihi.

Zon krijgt van mij:

De zevende zus – deel 7

Het verhaal:

De zevende zus gaat over de mysterieuze zevende zus. Ze was altijd onvindbaar, maar als Georg Hoffman plotseling onthult dat hij haar misschien op het spoor is, ontdekken Maia en Ally dat er twee aanwijzingen zijn: het adres van een wijngaard in Nieuw-Zeeland, en een tekening van een bijzondere, stervormige ring. CeCe, die in Australië woont, gaat op onderzoek uit. Dat blijkt het begin van de bijzondere zoektocht naar de zevende zus, want de vrouw met de bijzondere ring is net aan een grote reis begonnen. Het wordt een race tegen de klok die de zussen de hele wereld over voert. Ze proberen haar spoor te volgen vanuit Nieuw-Zeeland, via Canada, Engeland, Frankrijk naar Ierland, maar ze lijken steeds een stap achter te lopen…

Dit deel is verdrietig genoeg het laatste boek dat bij leven van Lucinda Riley uitgebracht is. Op 11 juni 2021 overleed Lucinda op 55-jarige leeftijd na vier jaar ziek te zijn geweest. Haar ziek zijn was alleen bekend onder haar naaste familie en vrienden en haar dood kwam dus voor velen (ook voor mij!) als een enorme schok.

Hoe ik het boek vond:

Helaas vond ik dit deel het minste van de serie. De eerste 400 bladzijdes vond ik het boek niet leuk. Hoewel het leuk was dat alle zussen een rol speelden en allemaal weer langskwamen (en ook Mariam!), vond ik het erg rommelig en chaotisch dat het perspectief continue wisselde. En niet alleen tussen de zes zussen, maar ook nog eens tussen twee nieuwe personages, drie eigenlijk als je Jack ook meetelt. Ik vond de eerste helft van het boek zeer ongeloofwaardig en lezen als een slechte roadmovie. Iets wat ik nog niet eerder heb gehad bij de boeken uit deze serie. Daarnaast vond ik regelmatig de dialogen (in het heden-gedeelte) zwak en onnatuurlijk. Ook het verleden-verhaal vond ik in eerste instantie niet leuk. Pas op bladzijde 423 toen het verleden-verhaal ging over Ambrose en James en Merry, begon ik er in te komen en feeling met Merry te krijgen. En pas toen begon het boek een realistischer geheel te krijgen. Hoewel: wel voorspelbaar. Want wat ik toen meteen dacht over de zevende zus, bleek op het einde waar. Ondanks dat de laatste 270 bladzijdes wel leuk om te lezen waren, heb ik mij door het boek heen moeten worstelen en vond ik het einde een enorme domper. Bijna 700 bladzijdes wordt er (zeer gehaast!) toegeleefd naar dé boottocht, en als het dan eindelijk zo ver is: to be continued.

Als het eerste deel van deze serie geschreven was zoals dit deel, dan was ik nooit de volgende delen gaan lezen…

De zevende zus krijgt van mij:

Atlas – Het verhaal van Pa Salt – deel 8

Vóór het zevende deel uitkwam, zou dat het laatste deel van De zeven zussen-serie zijn. Dachten we. Echter net voor het uitkomen van dat deel maakte Lucinda bekend dat er nog een achtste deel zou gaan komen. Het deel waarin duidelijk zou worden wie de mysterieuze adoptievader van de zussen, die zij Pa Salt noemen, nou eigenlijk was.

Het achtste deel is het laatste dat Lucinda voor haar dood geschreven heeft en is vorig jaar, mei 2023, postuum uitgekomen. Volgens de website van haar Nederlandse uitgever, Xander Uitgevers, was het boek voor Lucinda’s dood nog niet af, maar had ze de belangrijkste passages nog kunnen schrijven en had ze gedetailleerde aanwijzingen voor het verhaal gemaakt. Haar wens was, mocht ze het zelf niet af kunnen maken, dat haar zoon Harry Whittaker het boek zou voltooien. Met hem schreef ze al een aantal kinderboeken.

Het verhaal:

Atlas, het achtste en laatste deel in De zeven zussen-serie van Lucinda Riley, vertelt het verhaal van Pa Salt en begint in Parijs in 1928. Een tienjarige jongen wordt eenzaam en verzwakt gevonden in de tuin van een rijke familie. Ze vangen hem liefdevol op, maar zijn verleden blijft een mysterie. Hij groeit op tot een jonge man met een bijzonder muzikaal talent. Maar als het kwaad oprukt in Europa weet hij dat hij wéér zal moeten vluchten – om zo de belofte die hij heeft gemaakt eindelijk na te kunnen komen.

De Egeïsche zee, 2008. De zeven zussen, voor het eerst compleet, ontmoeten elkaar aan boord van de Titan om afscheid te nemen van hun geliefde en mysterieuze Pa Salt. Tot ieders verbazing heeft hij aan de zevende zus de sleutel van hun verleden toevertrouwd. Maar iedere waarheid die wordt onthuld, roept nieuwe vragen op. Kenden de zussen hun geliefde vader eigenlijk wel? En wat zijn de gevolgen van zijn lang verborgen geheimen?

Hoe ik het boek vond:

Atlas kreeg ik voor mijn verjaardag (juli) en stond op de planning om in de zomer van 2023 te lezen. In de zomer kwam het er niet van. Omdat het zo’n dikkerd (de dikste van de acht delen) is, was het geen handig boek om mee te nemen op vakantie in september. In oktober had ik allerlei andere dingen te lezen, dus ik geloof dat ik er pas in november in begon. Toegegeven, ik denk dat ik het onbewust ook uitstelde. In de november minireview deelde ik al iets over dit boek, maar ik had het nog net niet uit, dus hier de beloofde review.

Dat ik het gaan lezen zo uitstelde was overigens niet omdat het zo’n dikke pil is, maar omdat het zevende deel zo tegenviel. Hoe zou deel acht dan wel weer goed kunnen zijn? Daarnaast had ze het samen met haar zoon Harry geschreven toen ze wist dat ze het waarschijnlijk niet zelf af zou kunnen maken, wat ook zo was. Dus het was niet eens echt helemaal door haar geschreven. Ik was om die redenen bang dat het boek niet zo goed zou zijn. Misschien zou het wel heel merkbaar zijn wat zij en wat hij geschreven zou hebben. Merkbaar twee aparte schrijfstijlen. En ergens vond ik Pa Salt in de eerste zeven delen niet echt een leuk persoon om daar nou ook nog een heel boek over te willen lezen. Hij had ‘de meisjes’ van over de hele wereld vandaan geplukt, en waarom? Omdat hij dochters spaarde? Hij was vaak afwezig in de levens van de zussen en toen het eerste boek begon was hij al dood. Zoveel boeiends kon er toch niet meer over hem verteld worden wat we niet al wisten over hem door de andere delen?

Niets was minder waar! Wat een prachtig boek en wat een waardige afsluiter van deze serie. En Pa Salt, Atlas, wat was er nog ontzettend veel boeiends over hem te vertellen! We leren hem kennen als jonge jongen, alleen zonder familie en in angst. Maar ook dat hij een bijzonder intelligente jongen is met grote potentie op verschillende vlakken. Zijn verhaal lezen we in als het verledenverhaal in dagboekvorm. Hoewel het soms in eerste instantie niet leek te kloppen qua gebeurtenissen en tijd met wat je n de andere delen las, klopte het uit eindelijk toch wel denk ik. (Leuk om daar met Marion over te hebben gespard via de app; voordeel van gelijktijdig hetzelfde boek lezen.)

In het heden verhaal zijn de zeven zussen bij elkaar en worden ze geconfronteerd met dingen die ze niet wisten over hun vader en over hun eigen verleden. We leren Merry beter kennen. En in dit goed uitgewerkte verhaal transformeert ze van het 2D-karakter dat ze in deel 7 bleef, tot een sterk 3D-karakter dat boeiend en echt werd. Een mooie afsluiter van deze serie!

Atlas krijgt van mij:

Wil je meer boekrecensies van mij lezen? Kijk dan ook eens hier.

Heb jij al boeken uit De zeven zussen-serie gelezen?

Groetjes, Giovanna