kracht van betekenis
Boekrecensies

Boekrecensie De kracht van betekenis

‘Hoe zin te geven aan je leven’, luidt de ondertitel van het boek De kracht van betekenis van Emily Esfahani Smith. Benieuwd waar het boek precies over gaat én wat ik van dit boek vond? Je leest het hier in mijn boekrecensie.


Over de auteur

Emily Esfahani Smith is psycholoog en journalist. Ze is van Iraanse afkomst, maar groeide op in Montreal, Canada. Momenteel woont ze in Washington. Haar veel gelezen artikel ‘There is more to life than being happy’ was de basis van dit boek.

De kracht van betekenis las ik als laatste boek voor mijn zelfhulpboeken leeschallenge. Hiermee is na een jaar mijn challenge om elke maand een zelfhulpboek te lezen voltooid.

De kracht van betekenis inhoudelijk

Emily Esfahani Smith deed voor haar boek onderzoek naar wat voor mensen betekenis geeft aan hun leven. Ze kwam tot de ontdekking dat er vier pijlers zijn voor een zinvol leven: ergens erbij horen, een doel hebben, verhalen vertellen en transcendentie ervaren. De pijlers zijn wezenlijk voor alle religieuze en spirituele stelsels, volgens haar. Maar, zegt ze, het mooie is dat ze toegankelijk zijn voor iedereen. Zowel met als zonder geloof kunnen mensen in hun leven aan hun pijlers bouwen. Het zijn bronnen van zingeving die ieder aspect van ons bestaan raken.

Het gevoel dat we ergens bij horen (waar Brené Brown het in Verlangen naar verbinding ook over had) kan ontstaan op ons werk of in onze familie. Esfahani schrijft: we kunnen transcendentie ervaren als we een wandeling maken of een museum bezoeken. We kunnen een carrière kiezen die bij onze talenten past, of ons levensverhaal opschrijven om te zien hoe we zijn geworden wie we nu zijn.

Voor wie, net als ik, ook niet meteen paraat heeft wat transcendentie betekent:

Het woord transcendentie heeft in de theologie twee betekenissen die echter wel verwant zijn. Een eigenschap van God of goden. Op mystieke wijze ondervinden van het bovennatuurlijke. Wikipedia
En: Transcendentie is het naar buiten staan of overstijgen van de mens. (ook Wikipedia)

(Het ligt vast aan mij, maar ik zie niet hoe ik bovenstaande ga ervaren bij een wandeling of museumbezoek. Wellicht bezit ik te veel Hollandse nuchterheid…)

Beeld schetsen

Door middel van verhalen vertelt Esfahani hoe er vroeger in ziekenhuizen en kindertehuizen met afstandelijkheid en gebrek aan liefde met kinderen omgegaan werd. Dit had desastreuze gevolgen voor de kinderen. Ik ken dit soort verhalen nog van mijn SPW opleiding. Daar ging het om het belang van aanraking en liefdevol contact met de kinderen in je werk als SPW’er. Esfahani gebruikt het in haar hoofdstuk ‘Erbij horen’ als voorbeeld voor sociale uitsluiting en hoe dat ook heel jong en onbewust al een bedreiging kan zijn voor ons gevoel van zin. Uit een ander onderzoek haalt ze naar voren dat de afgewezen deelnemers van dat onderzoek ook hun eigen leven zinloos noemden.

Het gevoel hebben erbij te horen kan al ontstaan door ‘high quality connection’: aandacht, connectie, van waarde. Een compliment of oprechte interesse bijvoorbeeld.

Wat highlights uit het boek:

  • Hechte relaties en kwaliteitsinteracties delen een belangrijk kenmerk: beide dagen ze ons uit om ons te richten op anderen.
  • Compassie is de essentie van de pijler van ergens bij horen.

Review

Ik kwam er maar moeilijk in en het boek las niet lekker weg. Het begon al met een inleiding van 15 pagina’s, waar op zich wel wat interessante dingen in staan, maar die veel te lang is. In hoofdstuk 1 vertelt ze – te uitgebreid – over het aantal mensen dat – wereldwijd – zelfmoord pleegt. Dit om aan te geven dat men zich doodongelukkig (sorry voor de woordkeuze) voelt als men de zin van het leven niet kent. The Meaning of Life. Om de een of andere reden moet ik dan altijd aan Monty Python’s The Life of Brian denken en voor je het weet hoor ik ze Always look on the bright side of life zingen. Maar dat terzijde.

Hoofdstuk 2 begint de auteur met dat er in Tangier Island in Virginia overal graven zijn, zelfs in voor- en achtertuinen van alle huizen. Goed om te weten… Dat was het moment dat ik dacht: wil ik dit boek wel lezen? Nee. Geeft het lezen hiervan zin aan mijn leven? Nee! Later gaat ze ook nog (te) uitgebreid in op de misdaadcijfers in Amerika. Allemaal met het op oog op dat dit komt doordat mensen de zin van het leven niet kennen. Halverwege wist ik het zeker: ik vind dit boek echt niet leuk!. En na driekwart ben ik gestopt. Ik wist genoeg om een review te kunnen schrijven, maar kon het niet opbrengen om het boek helemaal uit te lezen.

Zin of zinloos

Het boek gaf voor mijn gevoel niet écht antwoord op hoe je zin kan geven aan je leven, maar meer dat je zonder hele belangrijke – zinvolle – onderdelen in je leven wellicht zelfmoord gaat plegen, depressief wordt of de criminaliteit in komt… Sorry, maar dat zie ik niet als een antwoord op de vraag. Na het lezen van het boek had ik dan ook niet het gevoel dat ik de zin van het leven weet, ik voelde mij eerder een beetje depressief met moordneigingen. Op het boek. 😉

Kortom ik vond het boek niet pakkend, niet tot de essentie komend, te vaag en langdradig, waardoor de dingen die ze aanroerde die wel interessant zijn (zoals het gevoel te hebben ergens bij te horen) toch niet pakte. Misschien ben ik ook te veel verwend met de boeken van Brené Brown die het vooral persoonlijk houdt en het daardoor veel herkenbaarder maakt en veel praktischer is.

De kracht van betekenis krijgt van mij:

Waardering: 2 uit 5.

Genre: Non-fictie | Ten Have | 270 pagina’s | Nederlands, vert. (Amerikaans) | 2017 | origineel 2017

Heb jij dit boek ook gelezen?

Groetjes, Giovanna

6 Reacties

  1. Online eten bestellen zegt:

    ik zal erg nuttig zijn voor mij denk ik

    1. Fijn dat je er iets aan hebt!

  2. Villasappho zegt:

    Dit zijn precies de soort boeken die ik niet lees. En mocht het er van komen dan leen ik er wel 1 in de bibliotheek.

    1. Dat is zeker een voordeel van de bibliotheek!

  3. zegt:

    Ik ben eigenlijk ZOT blij dit te lezen! Want toen ik erover las in een Flow had ik het boek ook gekocht omdat ik het zo’n inspirerende titel vond. Maar ik vond het ook totaal niet lekker lezen, ik heb het eigenlijk snel opgegeven. Ik had er dus eigenlijk niet echt iets aan en vind het zo jammer want ik denk dat de kern van haar boodschap nochtans wel waarheid bevat.

    1. Ik ben blij dat jij eenzelfde ervaring met het boek hebt! Zonde hè? Er zit denk ik ook best een goede kern in, in wat ze probeert te vertellen, alleen komt het in dit boek niet uit de verf.

Reacties zijn gesloten.