In As in tas beschrijft Jelle Brandt Corstius de bijzondere tocht die hij aflegde op de fiets. Ondanks dat hij al een tijd niet gefietst heeft besluit hij deze intensieve, 1.620 kilometer durende, fietstocht naar de Middellandse zee af te leggen. In zijn eentje. Zonder goede voorbereiding.
Verdriet
Na het overlijden van zijn vader probeert hij met dit verlies om te gaan. Of beter gezegd er niet mee om te hoeven gaan. Eigenlijk al vanaf het ziekbed van zijn vader probeerde hij van alles om maar niet thuis te hoeven zijn en het verdriet te hoeven voelen. Hij ging gitaar leren spelen. Probeerde afleiding te vinden in Spaans te leren spreken. Hij kocht een woonboot. Maar het verdriet bleef.
Fietsmaatje
Ondanks al zijn pogingen om ervoor weg te lopen, bleef één ding in zijn hoofd zitten: fietsen naar de Middellandse zee. En zijn vader, zijn fietsmaatje, moest mee. Op een geweldige, van tijd tot tijd hilarische manier van beschrijven, vertelt Jelle hoe hij deze reis voorbereidde, hoe de reis zelf was en hoe hij tot het doel van de reis kwam: het verstrooien van de as van zijn vader in de Middellandse zee.
Ontmoetingen
Hij komt bijzondere mensen tegen, is heel dichtbij én met zijn vader, maar komt ook zichzelf tegen. Zijn grenzen en beperkingen, maar ook zijn ongelofelijke wilskracht om ondanks alle pijn en vermoeidheid door te gaan.
Bijzondere band met een wonderlijke man
In As in tas beschrijft hij de bijzondere band die hij met zijn vader, de schrijver Hugo Brandt Corstius, had. Hugo was een wonderlijke, excentrieke en eigenzinnige man met een bijzondere voorliefde voor taal. De herinneringen uit Jelle’s jeugd komen naar boven, maar ook de fietstochten die ze later samen maakten. Maar nooit langer dan twee dagen, anders kregen ze ruzie.
Conclusie
Een erg mooi boek! Dit is het eerste boek dat ik gelezen heb van Corstius. En ik moet toegeven dat ik gelijk weg ben van zijn beeldende en pakkende schrijfstijl. Een aanrader dus.
Meer boekrecensies lees je hier.
Groetjes,
Giovanna