Hendrik Groen
Boekrecensies

Boekrecensie Pogingen iets van het leven te maken

Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 ¼ jaar

Het heeft even geduurd voor ik in dit boek begon. Ik hou niet zo van dagboeken namelijk. Maar toen ik, in een gesprek over boeken, tegen een collega vertelde dat ik wel van plan was om nog eens Pogingen iets van het leven te maken van Hendrik Groen te gaan lezen, overtuigde ze mij ervan dat ik dat zeer zeker wel moest doen. En zo geschiedde dus.

Brave Hendrik

De hoofdpersoon is de bejaarde man Hendrik Groen die in een verzorgingstehuis woont. Een naar eigen zeggen nogal correcte, innemende, vriendelijke, beleefde en behulpzame man. Die niet durft te zeggen wat hij denkt. De brave hendrik, dat ben ik, zegt hij. Maar daar moet verandering in komen, vindt hij. En hij besluit om één jaar lang zijn ongecensureerde kijk te geven op het leven in een bejaardenhuis.

Herkenbaar

De schrijfstijl van Hendrik Groen is erg leuk. De zelfspot, ironie, en vooral de gekkigheden en hilarische situaties maken het compleet. Ondanks dat het lang niet allemaal echt zo zal gebeuren in een verzorgingstehuis, zit er wel veel herkenbaarheid in. Vast nog niet voor iedereen uit eigen ervaring, maar wellicht wel door het leven van je bejaarde ouder, oudtante of opa of oma. Iedereen herkent wel het verzorgingstehuis van een van bovengenoemde familieleden. De geur die er hangt, de drukkende warmte en vooral het eindeloze geklaag. En wat dacht je van de typische bejaarden dingen als een koekjes bij de thee, de bloemetjes jurken en de rollators. Maar ook de actualiteiten, van 2013, het jaar waarin het geschreven is, en de weersomstandigheden die hij door het jaar heen door zijn dagboek beschrijft zijn heel herkenbaar.

Pseudoniem

Ik was verrast toen ik hoorde dat achter het pseudoniem van Hendrik Groen waarschijnlijk de 61-jarige Peter de Smet schuilt. Hijzelf ontkent de schrijver te zijn en de uitgeverij ontkent noch bevestigt het. Wat mij verraste was niet dat het geschreven is onder pseudoniem, maar dat het geschreven is door iemand die ruim twintig jaar jonger is dan de personen waar hij over schrijft. Dat scheelt gewoon een generatie. Het zijn dus sowieso niet zijn eigen belevingen geweest. Maar als hij niet uit eigen ervaring deze dingen heeft geschreven, moet hij – lijkt mij – ofwel jaren in een verzorgingshuis gewerkt hebben, of dit nauw meegemaakt hebben met zijn bejaarde vader of moeder. Want de gelijkenis met het echte bejaarde leven is zo treffend, dat verzin je niet zo maar.

Tv-serie

Gelukkig had ik ‘m net uit voor de tv-serie van start ging. Want hoewel het boek altijd beter is dan de film (serie), is het wel een erg leuke serie.

Hendrik Groen

Conclusie

Ondanks dat ik het een erg leuk en goed geschreven boek vind, laat ik het (voorlopig) bij alleen het eerste deel lezen, ondanks dat we het tweede deel ook hebben. Maar wie weet, over een paar jaar?

Meer boekrecensies kun je hier lezen.

Heb jij al een van de Hendrik Groen boeken gelezen?

Groetjes, Giovanna